H ανθρωποκεντρική παράδοση στη μελέτη του αστικού δημόσιου χώρου

Abstract

H κοινωνική προσέγγιση της πόλης αναδύθηκε ως αντίδραση και κριτική στον Μοντερνισμό. Η ανθρωποκεντρική προσέγγιση αποτελεί μέρος του κοινωνικού ρεύματος, και εστιάζεται κυρίως στην κλίμακα του ανθρώπου, στη συμμετοχή της κοινότητας στον σχεδιασμό και στην προτεραιότητα στην πεζή μετακίνηση έναντι του αυτοκινήτου. Το 1960 κυκλοφορεί το περίφημο The Image of the City του Kevin Lynch και έναν χρόνο αργότερα το The Death and Life of Great American Cities της Jane Jacobs. Η κοινωνική στροφή συνεχίζεται με τα έργα των Whyte, Alexander και Appleyard και πλέον, από τη δεκαετία του 1990 και μετά, η ανθρωποκεντρική προσέγγιση μπαίνει στον «κανόνα» του αστικού σχεδιασμού, με το μοντέλο Livable Cities / Cities for People.

The social approach in urbanism appeared as a reaction and critique of Modernism and technocratic planning. The human-centered tradition is part of this social thread and focuses on the human scale, on community participation and on the prioritization of people versus cars. In 1960 the popular ΅:The Image of the City by Kevin Lynch is published, and a year later Jane Jacobs’s ΅:The Death and Life of Great American Cities΅. The social turn in urbanism continues with the works of Whyte, Alexander and Appleyard. From the 1990s and onwards, the human-centered approach enters the “canon” of the urban design discipline, in the form of the Livable Cities / Cities for People paradigm.