Παραγωγή κειμένου

Abstract

Η ψηφιακότητα και η δικτύωση έδωσαν νέα και ευρεία πρόσβαση στο έντυπο κείμενο. Στο κεφάλαιο αυτό παρακολουθούμε πώς η ίδια αυτή δημοσίευση, όταν δεν είναι γίνεται απλά με όρους εικόνας ή ελάχιστα προσβάσιμου κειμένου που διαφοροποιείται εντούτοις ακόμη κι αυτό από κάποιες επιλογές και την εκδίπλωσή του στην οθόνη, μετασχηματίζει τα κείμενα καθαυτά εντάσσοντάς τα σε πολυδαίδαλους υπερκειμενικούς, και ως εκ τούτου συγκειμενικούς και διακειμενικούς δεσμούς. Από την άλλη, εξετάζουμε δύο νέους τύπους κειμένων που αναπτύσσονται στο διαδίκτυο. Ο πρώτος τύπος αφορά τον λόγο αυτοπαρουσίασης κατά τον Foucault, με λογοτεχνικές διεκδικήσεις και συστημικό ή ανατρεπτικό στόχο, όπως ο λόγος των ιστολογίων και των κοινωνικών μέσων. Ο δεύτερος αφορά την αμιγώς ηλεκτρονική λογοτεχνία ή κυβερνολογοτεχνία, η οποία αρνείται τα όρια του εντύπου και υλοποιεί μακραίωνες φιλοδοξίες πειραματισμού και η οποία εισηγείται, ενδεχομένως, αλλαγές στην ίδια την έννοια της λογοτεχνικότητας στην εποχή μας.

Digitalization and networking have provided new and broad access to printed text. In this chapter, we explore how the very act of publishing—when it is not simply done in terms of an image or minimally accessible text that can still be altered by certain choices and its unfolding on the screen—transforms texts themselves by embedding them within intricate hypertextual, and consequently contextual and intertextual, connections. On the other hand, we examine two new types of texts emerging on the internet. The first type concerns the discourse of self-presentation, according to Foucault, with literary claims and either systemic or subversive aims, such as the discourse found in blogs and social media. The second type involves purely electronic literature or cyber-literature, which rejects the boundaries of print and realizes longstanding ambitions of experimentation, potentially proposing changes to the very concept of literariness in our era.