Η μετάφραση της ποίησης

Abstract

Το κεφάλαιο εξετάζει τη μετάφραση της ποίησης, η οποία θεωρείται η πιο δύσκολη και απαιτητική λογοτεχνική μετάφραση, εξού και έχουν γραφτεί πολύ περισσότερα επ’ αυτής παρά επί της μετάφρασης της. Η ιδιαιτερότητα της ποιητικής μετάφρασης σχετίζεται με τη φύση του ποιητικού λόγου, ο οποίος είναι έντονα συνδηλωτικός, αμφίσημος και ρυθμικός, ασχέτως αν είναι παραδοσιακός ή όχι. Πέραν της συζήτησης αν είναι ή όχι εφικτή η μετάφραση της ποίησης και με βάση την αναγκαιότητά της, εξετάζουμε τις στρατηγικές και τεχνικές που μπορούν να δημιουργήσουν ισοδύναμο αποτέλεσμα στην ποιητική μετάφραση (κατά Holmes, μιμητική, αναλογική, οργανική και αποκλίνουσα ή άσχετη). Δίνονται παραδείγματα των στρατηγικών, ώστε να συζητηθεί η ίδια η φύση της ποιητικής μετάφρασης (απόδοση, προσαρμογή κ.λπ.) και η συνάρτησή της προς τον μεταφραστή, ποιητή ή μη.

This chapter examines the translation of poetry, which is considered the most difficult and demanding form of literary translation, hence the fact that much more has been written about it than about its translation. The peculiarity of poetic translation is related to the nature of poetic language, which is intensely connotative, ambiguous, and rhythmic, regardless of whether it is traditional or not. Beyond the debate on whether or not the translation of poetry is feasible and based on its necessity, we examine the strategies and techniques that can create an equivalent result in poetic translation (according to Holmes, mimetic, analogical, organic, and divergent or unrelated). Examples of strategies are given in order to discuss the very nature of poetic translation (rendering, adaptation, etc.) and its relationship to the translator, poet or not.