Μαρξ και ελευθερία

Abstract

Ο Μαρξ αποδίδει κεντρική θέση στη χειραφέτηση της δημιουργικής δράσης των ατόμων, την απελευθέρωσή της από δεδομένες αλήθειες και σφαίρες δράσης (με την κατάργηση π.χ. του καταμερισμού εργασίας). Οραματίζεται παράλληλα την οικοδόμηση μίας ελεύθερης συλλογικότητας που θα δημιουργεί συνειδητά τις μορφές της αντί να υποτάσσεται σε κοινωνικούς φετιχισμούς και αυτόνομες συστημικές δυνάμεις. Από την άλλη, ταυτίζει την ελεύθερη ζωή με συγκεκριμένες αντιλήψεις για το αγαθό (την πολύμορφη, διαρκή ανάπτυξη των δεξιοτήτων, των αναγκών και των υποδομών), ιδιαίτερες μορφές συνείδησης (κοσμικές, υλιστικές, εργαλειακές σε σχέση με τη φύση) και επιμέρους μορφές κοινωνικότητας (αρμονική συνύπαρξη σε μία κοινωνία αποκαθαρμένη από ριζικές πολιτικές συγκρούσεις, κατάργηση της αγοράς και κεντρικός κοινωνικός έλεγχος της οικονομίας στην αποκλειστική βάση της κοινωνικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής).