Έκτακτα γεγονότα και προβληματικά πεδία

Abstract

Στο κεφάλαιο αυτό διαπραγματευόμαστε τον τρόπο με τον οποίο ορισμένα γεγονότα απρόβλεπτα ή ακόμα και δραματικά εγγράφονται στην πολιτική θεματολογία ως προβλήματα που απαιτούν άμεση ρύθμιση. Εξετάζουμε, στο παραπάνω πλαίσιο, τον τρόπο με τον οποίο μία φυσική καταστροφή, οι πυρκαγιές, συστήνονται ως πολιτικό πρόβλημα και ένα ζήτημα οικονομικής φύσης, η πτώση του δείκτη του χρηματιστηρίου, μετατρέπεται σε διακύβευμα ύψιστης κοινωνικής και πολιτικής σημασίας. Επιπλέον, παρουσιάζουμε πολύ συνοπτικά αυτό που το 2008 ονομάστηκε «διατροφικό σκάνδαλο», την εισαγωγή μολυσμένου ηλιελαίου στην Ελλάδα. Τρείς κρίσεις, μία περιβαλλοντική, μία διατροφική και μία κοινωνικο-οικονομική αναλύονται σύμφωνα με ένα επεξηγηματικό μοντέλο Το κεφάλαιο αυτό εστιάζει στη δυναμική διαδικασία συγκρότησης και επανασυγκρότησης του προβλήματος των κρίσεων μέσα από τις διαδράσεις μεταξύ πολιτικών, μιντιακών και κοινωνικών λόγων και τις πολιτικές και κοινωνικές πρακτικές. Ο τρόπος με τον οποίο αναλύουμε τα έκτακτα γεγονότα εγγράφεται στα θεωρητικά και μεθοδολογικά προαπαιτούμενα τα οποία έχουμε ήδη παρουσιάσει στην πρώτη ενότητα. Αναφερόμαστε στις διαδικασίες δημόσιας συγκρότησης και διαπραγμάτευσης των προβλημάτων στηριζόμενοι στην κοινωνιολογική παράδοση της έρευνας στα δημόσια προβλήματα στη βάση των τριών θεωρητικών και μεθοδολογικών κατευθύνσεων τις οποίες έχουμε παρουσιάσει στην πρώτη ενότητα.

This chapter explores how certain events, whether unpredictable or even dramatic, become incorporated into the political agenda as problems requiring immediate regulation. Within this context, we examine how a natural disaster, such as wildfires, is established as a political issue, and how an economic matter, like a stock market crash, is transformed into a challenge of utmost social and political significance. Additionally, the chapter briefly presents what was termed the "food scandal" of 2008 — the introduction of contaminated sunflower oil into Greece. Three crises — environmental, food-related, and socio-economic — are analyzed according to an explanatory model. The chapter focuses on the dynamic process of the construction and reconstruction of crisis problems through interactions among political, media, and social discourses, as well as political and social practices. The manner in which we analyze emergency events is grounded in the theoretical and methodological prerequisites previously outlined in the first section. We refer to the processes of public problem construction and negotiation, drawing on the sociological tradition of public problem research based on the three theoretical and methodological approaches introduced earlier.