Λογοτεχνία και επιστήμες

Abstract

Η διερεύνηση του διαλόγου της λογοτεχνίας με διάφορες επιστήμες, όπως η κοινωνιολογία, η ψυχολογία, η ανθρωπολογία, η φιλοσοφία, οι πολιτισμικές σπουδές, αλλά και η ιατρική, οι φυσικές επιστήμες ή το δίκαιο αποτελεί ένα ακόμη αντικείμενο της Συγκριτολογίας. Η διεπιστημονική συγκριτολογική προσέγγιση εστιάζει σε εξω-λογοτεχνικά φαινόμενα, τα οποία μπορούν να αναγνωσθούν ως ουσιαστικός παράγοντας της διαμόρφωσης της φυσιογνωμίας συγκεκριμένων λογοτεχνικών έργων. Η Συγκριτολογία εξετάζει τους όρους της συγκρότησης τέτοιων κειμένων και αναδεικνύει τις επιρροές, τις αλληλεπιδράσεις ή τις διεπαφές με την εκάστοτε υπό εξέταση επιστήμη. Στο πλαίσιο αυτής της παρουσίασης θα υπάρξουν αναφορές στις θεωρίες περί διακειμενικότητας (κεφ. 7) και διαπολιτισμικότητας (κεφ. 9). Το κεφάλαιο θα ολοκληρωθεί με τη σύνδεση θεωρίας και πράξης μέσα από την παρουσίαση ενδεικτικών συγκριτολογικών ερμηνευτικών προσεγγίσεων (πχ. ανάλυση της έννοιας του δικαίου στον Κάφκα και τον Καζαντζάκη).

The exploration of the dialogue between literature and various sciences—such as sociology, psychology, anthropology, philosophy, cultural studies, as well as medicine, the natural sciences, or law—is another area of focus within Comparative Literature. The interdisciplinary comparative approach centers on extra-literary phenomena, which can be read as significant factors in shaping the character of specific literary works. Comparative Literature examines the conditions under which such texts are formed and highlights the influences, interactions, or interfaces between literature and the respective discipline under consideration. This discussion will include references to intertextuality (Chapter 7) and interculturality (Chapter 9). The chapter will conclude by linking theory with practice through the presentation of indicative comparative interpretative case studies—for example, an analysis of the concept of law in the works of Kafka and Kazantzakis.