Με όχημα αυθεντικά επιστημονικά κείμενα

Abstract

Στο κεφάλαιο 7 γίνεται περιγραφή της τρίτης δοκιμής, η οποία φαίνεται να πετυχαίνει τόσο τη μάθηση αφηρημένων επιστημονικών ιδεών όσο και την ανάπτυξη θεατρικών ικανοτήτων. Η υπόθεση ήταν: αν ως πηγή των επιστημονικών ιδεών χρησιμοποιηθεί το αυθεντικό κείμενο των Διαλόγων του Γαλιλαίου για τα δυο κοσμικά συστήματα, υπάρχουν αυξημένες πιθανότητες οι φοιτητές να εμπλακούν ενεργά με την αναπαράσταση επιστημονικών ιδεών, επειδή α) το κείμενο ως διαλογικό, συγκρουσιακό και λογοτεχνικό διαβάζεται ευχάριστα από τον καθένα, β) ανεβαίνει η αυτοεκτίμηση των φοιτητών, μιας και για πρώτη φορά στη ζωή τους διαβάζουν και κατανοούν αυθεντικό επιστημονικό κείμενο και γ) υπάρχει το θεατρικό έργο του Μπρεχτ, Γαλιλαίος, το οποία στήνει γέφυρες ανάμεσα στο θέατρο και την επιστήμη. Η επιτυχία, που επαναλαμβάνεται και διαφοροποιεί τη συγκεκριμένη δοκιμή από τις προηγούμενες βρίσκεται στο στάδιο της μελέτης των επιστημονικών ιδεών, όπου οι φοιτητές διαχωρίζονται σε “αριστοτελικούς” και “κοπερνίκειους”, συγκρούονται και μαθαίνουν.

Chapter 7 describes the third experiment, which appears to succeed in both the learning of abstract scientific ideas and the development of theatrical skills. The hypothesis was: if Galileo's original text, Dialogue Concerning the Two Chief World Systems, is used as the source of scientific ideas, there is an increased likelihood that students will actively engage in representing these scientific concepts, because a) the text, being dialogical, conflictual, and literary, is enjoyable for everyone to read, b) students' self-esteem is boosted, as they are reading and understanding an authentic scientific text for the first time in their lives, and c) Brecht's play Galileo builds bridges between theatre and science. The success, which distinguishes this particular experiment from the previous ones, lies in the stage of studying scientific ideas, where students are divided into “Aristotelians” and “Copernicans”, engage in conflicts, and learn.