Απορροφησιομετρία Ακτίνων Χ διπλής ενέργειας (DXA)

Abstract

Η μέθοδος της Απορροφησιομετρίας Ακτίνων Χ Διπλής Ενέργειας, γνωστή στη διεθνή βιβλιογραφία ως DXA ή DEXA (Dual-Energy X-Ray Absorptiometry), αναπτύχθηκε αρχικά για τη μέτρηση των οστικών αλάτων με σκοπό την έγκαιρη διάγνωση και παρακολούθηση της οστεοπόρωσης. Τώρα η DXA εφαρμόζεται πλέον και για τον προσδιορισμό της σύστασης των μαλακών ιστών. Το κεφάλαιο αυτό αποτελείται από τέσσερα μέρη. Στο πρώτο μέρος αναλύονται οι αρχές της μεθόδου, τόσο ως προς το μοντέλο που εφαρμόζεται, όσο και ως προς την απορρόφηση των ακτίνων Χ από τους διαφορετικούς ιστούς. Στο δεύτερο μέρος περιγράφονται τα βασικά χαρακτηριστικά του συστήματος DXA, αλλά και της παρόμοιας μεθόδου DPA (χρησιμοποίηση ακτίνων γ αντί για ακτίνες Χ) που χρησιμοποιείται εναλλακτικά. Στο τρίτο μέρος γίνεται λόγος για την αξιοπιστία και την ακρίβεια της DXA, ενώ στο τελευταίο μέρος εξετάζεται η χρήση της μεθόδου σε συνδυασμό με άλλες μεθόδους για τη χρήση μοντέλων 3-, 4- ή 6-τμημάτων σε μοριακό επίπεδο.

The method of Dual-Energy X-Ray Absorptiometry (DXA), known in the international literature as DXA or DEXA (Dual-Energy X-Ray Absorptiometry), was initially developed for the measurement of bone minerals with the aim of early diagnosis and monitoring of osteoporosis. Now, DXA is also applied for determining soft tissue composition. This chapter consists of four parts. The first part analyzes the principles of the method, both in terms of the applied model and the absorption of X-rays by different tissues. The second part describes the basic characteristics of the DXA system, as well as the similar method of DPA (using gamma rays instead of X-rays) that is used alternatively. The third part discusses the reliability and accuracy of DXA, while the last part examines the use of the method in combination with other methods for using 3-, 4-, or 6-compartment models at the molecular level.