Θύελλα και Ορμή: Λέσινγκ, Σίλερ, Γκαίτε

Abstract

Στο κεφάλαιο αυτό θα αναλύσουμε τα χαρακτηριστικά του γερμανικού κινήματος Sturm und Drang (έννοια της ελευθερίας, επαναστατικό πνεύμα, απόρριψη της αστικής ζωής, των αστικών πεποιθήσεων και των ηθικών αρχών) και κατόπιν θα εστιάσουμε στους βασικούς εκπροσώπους του, εκκινώντας από τον Λέσινγκ και την Αμβούργειο Δραματουργία του όπου εκθέτει τις απόψεις του για τη δραματική τέχνη (απόρριψη της ορθότητας και της υποταγής στο κλασικιστικό μοντέλο, αναζήτηση ενός νέου συνδυαστικού μοντέλου περισσότερων ‘’ποιητικών’’) και φτάνοντας στον Σίλερ, στο ψυχολογικό ιδεώδες («ωραία ψυχή») και στην τραγωδία ως σύγκρουση μεταξύ χρέους και κλίσης. Θα ολοκληρώσουμε την ανάλυσή μας με τον Γκαίτε και το κορυφαίο έργο του Φάουστ. Το κεφάλαιο θα κλείσει με αποσπάσματα από θεατρικά έργα (Σάρα Σάμσον, Μαρία Στούαρτ, Φάουστ), ανάλυση της πλοκής, χαρακτηρισμό προσώπων και ασκήσεις εμπέδωσης.

In this chapter, we will analyze the characteristics of the German Sturm und Drang movement (concept of freedom, revolutionary spirit, rejection of bourgeois life, bourgeois beliefs, and moral principles). We will then focus on its key representatives, starting with Lessing and his "Hamburg Dramaturgy," where he presents his views on dramatic art (rejection of correctness and submission to the classical model, seeking a new combinatorial model of multiple "poetics"), and moving on to Schiller, his psychological ideal ("beautiful soul"), and the concept of tragedy as a conflict between duty and inclination. We will complete our analysis with Goethe and his masterpiece "Faust." The chapter will conclude with excerpts from theatrical works ("Miss Sara Sampson," "Mary Stuart," "Faust"), plot analysis, characterization of characters, and reinforcement exercises.