Οι ελληνικές πολιτικές διά βίου μάθησης: κριτική προσέγγιση

Abstract

Σε τέταρτο κεφάλαιο θα επιχειρηθεί μια θεωρητική ανάλυση και ερμηνεία των όσων έγιναν διαπραγμάτευση προηγουμένως. Η ανάλυση θα βασιστεί σε δύο έννοιες, τη &quot;μεταφορά πολιτικής&quot; και τη &quot;νομιμοποίηση&quot;. Η πρώτη διαπραγματεύεται το πώς και το γιατί της μεταφοράς μιας πολιτικής που ενώ παράγεται σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικο-οικονομικό συγκείμενο μεταφέρεται και εφαρμόζεται σε ένα άλλο. Εδώ σημασία δεν έχει μόνο η παραγωγή της πολιτικής &quot;κάπου&quot; αλλά και το πώς αυτή η πολιτική μεταφερόμενη και διερχόμενη από διάφορα εθνικά και/ή τοπικά φιλτραρίσματα προσαρμόζεται, αναδιαμορφώνεται ή και πραγματικά παραμορφώνεται κατά την εφαρμογή της σε ένα άλλο περιβάλλον.<br/>Η δεύτερη έννοια έχει να κάνει με τη &quot;νομιμοποίηση&quot; έννοια με πλούσια βιβλιογραφία στις πολιτικές και κοινωνικές επιστήμες. Εδώ η επικέντρωση θα γίνει στις νεοθεσμικές θεωρίες των οργανώσεων. Η νομιμοποίηση είναι έννοια- κλειδί για την ανάλυση των σχέσεων κράτους-κοινωνίας-θεσμών, συνεπώς και για την αποδοχή μιας εκπαιδευτικής πολιτικής.