Ο εικαστικός κόσμος της Αρχαιότητας σήμερα

Abstract

Στο Κεφάλαιο 4 εξετάζονται οι λόγοι για τους οποίους η ενασχόληση με την αρχαία τέχνη παραμένει σημαντική μέχρι σήμερα, ιδίως στη βάση μιας θεωρησιακής προσέγγισης που της δίνει ιδιαίτερο νόημα στην εποχή μας. Μια σύντομη επισκόπηση της οικειοποίησης της αρχαίας ελληνικής εικαστικής γλώσσας μετά το τέλος του αρχαίου ελληνισμού ως πολιτικής οντότητας (30 π.Χ.) αποκαλύπτει τις τεχνικές που χρησιμοποίησε η τέχνη της Κλασικής περιόδου για να προσδώσει στο ιδανικό τον αέρα του πραγματικού ως σημαντικό αίτιο για τη διαχρονική απήχησή της. Το κεφάλαιο εξετάζει αυτές τις τεχνικές μέσα από τα κλασικά γλυπτά του Παρθενώνα. Όταν οι Ρωμαίοι έθεσαν τις ίδιες τεχνικές στην υπηρεσία της αυτοκρατορικής ιδεολογίας, δημιουργήθηκαν οι ιστορικές προϋποθέσεις για την εδραίωση της κλασικής εικαστικής γλώσσας, τους επόμενους αιώνες, ως κορυφαίας τεχνολογίας του πραγματικού. Οι πρωτοπόροι του σχετικού επιστημονικού κλάδου της ιστορίας της τέχνης αντιλήφθηκαν την ιστορική διαδρομή της αρχαίας ελληνικής τέχνης ως εξελικτική πορεία από ταπεινές απαρχές προς την κορύφωση του κλασικού ύφους, και η προσέγγιση αυτή αποτυπώνεται στην περιοδολόγηση της αρχαίας ελληνικής τέχνης, που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα.

Chapter 4 explores the reasons why engagement with ancient art remains significant today, particularly through a theoretical lens that lends it renewed meaning in our contemporary context. A brief overview of the appropriation of the visual language of ancient Greece following the political end of the ancient Greek world (30 BCE) reveals the techniques employed by Classical art to imbue the ideal with a sense of reality—an important factor in its enduring appeal. The chapter examines these techniques through the example of the Classical sculptures of the Parthenon. When the Romans adapted these same techniques to serve imperial ideology, they established the historical foundations for the consolidation of the Classical visual language, in the ensuing centuries, as a dominant technology of the real. The pioneers of the academic discipline of art history understood the historical trajectory of ancient Greek art as an evolutionary process—from modest beginnings to the culmination in the Classical style. This perspective is reflected in the periodization of ancient Greek art, which continues to inform scholarly discourse to this day.