Εισαγωγή: Ένας κόσμος πλασμένος από εικόνες

Abstract

Στο Κεφάλαιο 1 προσφέρεται μια εισαγωγή στους θεμελιώδεις τρόπους με τους οποίους αντιμετωπίστηκε η σχέση πραγματικότητας και εικαστικών τεχνών σε διάφορες εποχές, αρχίζοντας από την ίδια την ελληνική Αρχαιότητα και φτάνοντας ως τον Καντ και κάποιους επιγόνους του. Οι τρόποι αυτοί κινήθηκαν διαχρονικά μεταξύ της μονιστικής κατανόησης του κόσμου ως μιας ενιαίας επικράτειας του πραγματικού και της δυϊστικής κατανόησής του ως χωρισμένου στη σφαίρα του πραγματικού και στη σφαίρα του φαινομενικού. Αντίστοιχα, οι εικόνες κατανοήθηκαν άλλοτε ως μέρος της πραγματικότητας και άλλοτε ως μίμηση ή αντανάκλασή της. Ειδικότερα εξετάζονται μαρτυρίες από την ελληνική Αρχαιότητα που εμφανίζουν εικόνες να ταυτίζονται με αυτό που εικονίζουν και να εξασφαλίζουν την παρουσία του.

Chapter 1 provides an introduction to the fundamental ways in which the relationship between reality and the visual arts has been addressed across different historical periods, beginning with Greek antiquity and extending to Kant and some of his successors. These approaches have historically oscillated between a monistic understanding of the world as a unified domain of the real and a dualistic conception that distinguishes between the realm of the real and that of the phenomenal. Accordingly, images have at times been understood as part of reality, and at other times as mere imitation or reflection of it. Particular attention is given to testimonies from Greek antiquity in which images are identified with what they depict, thereby ensuring the presence of the depicted.