Φροντίδα Παιδιών και Εφήβων με Χρόνια Προβλήματα Υγείας και Ειδικές Ανάγκες

Abstract

Τα χρόνια προβλήματα υγείας και οι ειδικές ανάγκες (ΧΠΕΑ) αποτελούν τον κορμό της ιατροκοινωνικής φροντίδας στους νέους και αντανακλούν στην ποιότητα ζωής της οικογένειας. Διεθνώς από το 1980 τα ΧΠΕΑ σημειώνουν αύξηση και παρομοίως αυξάνει το κόστος ολιστικής αντιμετώπισης με νέες τεχνολογίες. Στη χώρα μας σημειώθηκαν αξιόλογα επιτεύγματα σε αρκετούς τομείς διαχείρισης των σύνθετων αναγκών τους ενώ συνεχίζονται οι προσπάθειες αποστιγματοποίησης. Οι σοβαρές πρόσφατες μειώσεις παροχών σηματοδοτούν την αναγκαιότητα εξορθολογιστικών τακτικών για τις οποίες οι φοιτητές χρειάζεται να προετοιμαστούν. Το κεφάλαιο αποβλέπει στην ενεργοποίηση των μελλοντικών επαγγελματιών υγείας στο θέμα με στόχο τη σταθερή βελτίωση της επιβίωσης και ποιότητας ζωής μέσω πρώιμης διάγνωσης, ορθής ιατρικής παρακολούθησης και διαθεσιμότητας νέων μορφών υποστηρικτικών υπηρεσιών που διασφαλίζουν ομαλή κοινωνική ένταξη υπερπηδώντας εμπόδια αποσπασματικής/ανισόμετρης ανάπτυξης, αλλά και θέματα υπερ-υποδιάγνωσης/υπερ-υποθεραπείας.

Chronic health conditions and special needs (CHCSN) are central to medico-social care for children and adolescents, with a direct reflection on the quality of life of their families. Globally, since the 1980s, the incidence of CHCSN has been on the rise, paralleled by an increase in the cost of holistic care, especially with the introduction of new technologies. In Greece, notable progress has been achieved in several areas of managing their complex needs, while efforts to reduce stigma are still ongoing. However, recent substantial cuts in service provision underline the need for rational and sustainable strategies, which healthcare students must be prepared to understand and implement. This chapter aims to activate future healthcare professionals by highlighting the necessity of continuous improvement in survival and quality of life. It stresses the role of early diagnosis, appropriate medical follow-up, and the availability of innovative forms of supportive services that promote smooth social integration. These efforts should address and overcome barriers of fragmented or uneven development, as well as challenges related to both over- and under-diagnosis and over- and under-treatment.