Τοποθεσία / Οικόπεδο / Τοπογραφικό Σχέδιο

Abstract

Είδαμε στα προηγούμενα κεφάλαια πως οι έννοιες του τόπου, του τοπίου, του συνεχούς και του δικτύου περιγράφουν καθοριστικές χωρικές συνθήκες για τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό. Μέσα στο πεδίο τους περιέχονται αξίες και πολιτισμικές αναμονές με τις οποίες συγκροτείται ο ένας όρος της τοπομορφής. Για την «εξόρυξη» αυτών των αξιών και για τη δημιουργία του συγκειμένου μέσα στο οποίο διαμορφώνεται το αντικείμενο του σχεδιασμού (ο δεύτερος όρος της τοπομορφής), χρειάζονται εργαλεία. Στα επόμενα κεφάλαια θα εξετάσουμε τα εργαλεία αυτά, ξεκινώντας εδώ με το τοπογραφικό σχέδιο και τον καθορισμό του οικοπέδου ή γεωτεμαχίου μέσα στο οποίο θα υλοποιηθεί ο σχεδιασμός. Το τοπογραφικό σχέδιο είναι ένα εργαλείο που εισάγει στον σχεδιασμό έξωθεν παραμέτρους και δεσμεύει το αντικείμενο του σχεδιασμού βάσει του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου για τη δόμηση. Ο ρόλος του τοπογραφικού, ενώ μπορεί εκ πρώτης όψεως να φαίνεται ξένος προς τη δημιουργική διαδικασία, αποδεικνύεται καθοριστικός για τον σχεδιασμό, καθώς εισάγει το κανονιστικό πλαίσιο το οποίο πρέπει να τηρηθεί.

As analyzed so far, place (locus), landscape, continuum and network constitute crucial spatial conditions for architectural design. Within their realm there are values and cultural links which sustain the term landform. In order to articulate these values and create context for the subject of design (the second term of landform) tools are required. During the following chapters we shall examine these tools, starting with the site plan and the definition of the place where a prospective design will be located. The site plan is a tool which facilitates the introduction of external components while tying the object of design to the existing legal framework. Although the site plan may at first look alien to the creative process, it establishes the regulatory frame which must be observed.