Το Σώμα του Τόπου

Abstract

Στο κεφάλαιο αυτό εξετάζουμε τις ανθρωπολογικές διαστάσεις τόπου όπως αυτές γίνονται αντιληπτές μέσα από την καθημερινή εμπειρία και τα ενσώματα χαρακτηριστικά του. Ως τέτοιος, ο τόπος γίνεται το πεδίο ενός σύνθετου και απρόβλεπτου πολιτισμικού συνεχούς, καθώς σε αυτόν εγγράφεται η ανθρώπινη ζωή και επάνω του προβάλλεται η επιθυμία της κατοίκησης. Ο τόπος προσδίδει στον σχεδιασμό ένα πλούσιο και γόνιμο έδαφος μέσα από τις εκδοχές του φανταστικού, του εμπειρικού, του συμβολικού, του μεταφορικού, καθώς και ως φορέας της συλλογικής και ατομικής μνήμης ‒ ως τόπος μνήμης. Τέλος, ο τόπος εξετάζεται καθαυτός ως το σύνολο των εγγενών χαρακτηριστικών του και της φυσικής του υπόστασης. Το κλίμα, η γεωμορφολογία, ο άνεμος, η χλωρίδα, είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά του τόπου ως δυνητικού πεδίου του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού.

This chapter focuses on the anthropological dimensions of place as they are perceived by daily experience and its corporeal manifestations. Place becomes the site of a complex and unpredictable cultural continuum, as human life and the desire of inhabitation are projected on it. Place extends its rich and fertile grounds to design as an imaginary, experienced, symbolic, metaphorical concept as well as an agent of communal and individual memory – as a place of commemoration. Lastly, place is investigated in itself as the sum of inherent characteristics and as physical form. Climate, geomorphology, winds, vegetation are some of its characteristics that serve as potential site points of departure for architectural design.