Φούγκα

Abstract

Το κεφάλαιο επιχειρεί μια εισαγωγή στην προβληματική που συνοδεύει τη θεωρητική και αναλυτική διαχείριση του ζητήματος της μπαρόκ φούγκας ως διακριτού μουσικού είδους μέσα από μια συνοπτική ιστορική επισκόπηση των σχετικών μουσικοσυνθετικών πρακτικών και θεωρητικών κειμένων. Παρακάμπτοντας την παρουσίαση ενός μεθοδολογικού εργαλείου για τη συστηματική διαχείριση της μορφής της, το κεφάλαιο προχωράει στην προκαταρκτική προσέγγιση των διαθέσιμων αντιστικτικών τεχνικών που προσδιορίζουν την ειδολογική της ταυτότητα και, ακολούθως, στην περιπτωσιολογική ανάλυση της Φούγκας σε Ντο ελάσσονα, BWV 847 του Johann Sebastian Bach ως αφορμή για την εισαγωγική παρουσίαση μιας παραδειγματικής εφαρμογής των ως άνω τεχνικών στο πλαίσιο της μορφολογικής της οργάνωσης.

Chapter 4 aims at offering an introduction to the problematics of the theoretical and analytical treatment of the form of the Baroque instrumental fugue as a distinct musical genre. To do so, it does not propose a systematic methodological framework for the formal analysis of Baroque instrumental fugues, but offers a historically informed overview of the defining compositional practices that determine their generic identities. The chapter closes with a case-study analysis of Johann Sebastian Bach’s Fugue in C minor, BWV 847, in order to offer a paradigmatic interpretation of the ways in which these compositional practices inform to the idiosyncratic formal organization of a given fugue.