Κακώσεις τενόντων και ελλείμματα δέρματος

Abstract

Οι κακώσεις των τενόντων και τα ιστικά ελλείμματα του χεριού είναι ιδιαίτερες βλάβες, και η σωστή διαχείρισή τους αποτελεί πρόκληση για τον ορθοπαιδικό. Τις τελευταίες δεκαετίες έχει σημειωθεί σημαντική βελτίωση στην αντιμετώπιση των κακώσεων αυτών, τόσο όσον αφορά τις τεχνικές επιδιόρθωσης όσο και τα πρωτόκολλα μετεγχειρητικής αποκατάστασης. Για την επίτευξη ενός αξιόλογου αποτελέσματος απαιτείται λεπτομερής γνώση των βιολογικών αρχών της επούλωσης των τενόντων, της φυσιολογικής και παθολογικής ανατομίας τους, των χειρουργικών τεχνικών συρραφής, των χαρακτηριστικών τους ανάλογα με τις ζώνες, καθώς και των πρωτοκόλλων αποκατάστασης. Ανεξάρτητα από τον τύπο ή το ύψος της βλάβης, καθώς επίσης και αν αυτή αφορά καμπτήρες ή εκτείνοντες τένοντες, απώτερος στόχος του χειρουργού, αλλά και του φυσικοθεραπευτή, είναι η προστασία της συρραφής, η πρόληψη δημιουργίας συμφύσεων, η διατήρηση της κίνησης των αρθρώσεων και η εξασφάλιση της βέλτιστης διαδρομής του τένοντα. Η εισαγωγή της πρώιμης κινητοποίησης, κατά το στάδιο της αποκατάστασης, έχει μειώσει τον αριθμό των επιπλοκών και έχει βελτιώσει την επούλωση των τενόντων. Έτσι, προσεκτική επιλογή του κατάλληλου νάρθηκα ακινητοποίησης, καθώς και του σωστού πρωτοκόλλου αποκατάστασης, είναι εξίσου σημαντικά με την τεχνική επιδιόρθωσης. Όσον αφορά τα ελλείμματα δέρματος, παρουσιάζονται οι εναλλακτικές τεχνικές κάλυψης, από τις πιο απλές έως τη σύνθετη ιστική αποκατάσταση με κρημνούς.

Tendon injuries and tissue defeccts in the hand are special injuries and appropriate management is a challenge to the Orthopaedic Surgeon. In the last decades, treatment of these injuries has been improved significantly both in repair techniques and rehabilitation protocoles. To achive a satisfactory outcome, the surgeon must have a deep knowledge of the biologic principles of tendon healing, the normal anatomy and histology, the operative repair techniques, the special tendon characteristics based on tendon zones, and the rehabilitation protocoles. Regardless of the type or level of the injury and regardless if the injury includes flexor or extensor tendons, the ultimate aim of the surgeon and physiotherapist is protection of the repair, prevention of adhesions, maintenance of joint motion and the best excursion of the tendon. Endorsement of early mobilization during rehabilitation has reduced complication rate and has improved tendon healing. Appropriate selection of the immobilization splint and rehabilitation protocole are also equally important with performance of the repair tehnique. Regarding skin defects, alternative coverage methods are presented, from the simplest to the complex tissue repair techniques with flaps.