Κακώσεις ώμου-βραχιονίου

Abstract

Επιδημιολογία: Τα κατάγματα και οι κακώσεις των αρθρώσεων του ώμου και του βραχιονίου είναι σχετικά συχνές. Μηχανισμός κάκωσης: Ο μηχανισμός της κάκωσης μπορεί να είναι έμμεσος με εφαρμογή της βίας στην άκρα χείρα, (όπως στις πτώσεις) ή άμεσος με απευθείας πλήξη. Αιτίες: Στους νεότερους σε ηλικία ασθενείς είναι συνήθως αποτέλεσμα τραυματισμού υψηλής ενέργειας (τροχαία ατυχήματα ή αθλητικές κακώσεις), ενώ στις μεγαλύτερες ηλικίες συμβαίνουν και με χαμηλής ενέργειας τραυματισμούς, (όπως στις απλές πτώσεις). Νευρο-αγγειακές βλάβες: Σε κάθε ασθενή θα πρέπει να ελέγχεται, καταρχήν κλινικά, η πιθανότητα κάκωσης αγγείων ή νεύρων. Συνυπάρχουσες κακώσεις: Σε κακώσεις υψηλής ενέργειας συχνά συνυπάρχουν και άλλες κακώσεις, ιδιαίτερα στην περιοχή του θώρακα. Αντιμετώπιση: Τα εξαρθρήματα μεγάλων αρθρώσεων, τα ανοικτά κατάγματα και οι κακώσεις με αρτηριακή βλάβη απαιτούν επείγουσα αντιμετώπιση.

Epidemiology: Fractures and injuries of the shoulder and humerus are relatively common. Mechanism of injury: The mechanism of injury can be indirect by applying force to the extremity (such as in falls) or direct by applying direct blunt force. Causes: In younger patients, it is usually the result of a high-energy injury (traffic accidents or sports injuries), while in older patients it also occurs with low-energy injuries, (such as simple falls). Neurovascular damage: The possibility of damage toblood vessels or nerves should be clinically evaluated in every patient Concomitant injuries: High-energy injuries are often accompanied by other injuries, especially in the chest. Treatment: Dislocations of large joints, open fractures and injuries with arterial rupture require urgent treatment.