Καρδιακή Ανεπάρκεια

Abstract

Η καρδιακή ανεπάρκεια (ΚΑ) αποτελεί σύνθετο κλινικό σύνδρομο, το οποίο χαρακτηρίζεται από έκπτωση της καρδιακής λειτουργίας με προοδευτική επιδείνωση των συμπτωμάτων. Η ΚΑ κατηγοριοποιείται ανάλογα με τον χρόνο εμφάνισής της και την τοποθεσία της βλάβης. Η έγκαιρη διάγνωση είναι παράγοντας-κλειδί για την έναρξη της θεραπείας, την επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου, τη μείωση των επανεισαγωγών και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Η θεραπεία στην ΚΑ είναι αφενός φαρμακευτική, αφετέρου μη φαρμακευτική, και ανάλογη με τη μορφή και το στάδιο της νόσου. Η πληροφόρηση και η εκπαίδευση επιτρέπουν σε κάθε ασθενή με ΚΑ να σχηματίσει πλήρη εικόνα της κατάστασης της υγείας του και γενικότερα να εμβαθύνει στην κατανόηση της νόσου και στις απαιτούμενες δεξιότητες, προκειμένου να διατηρήσει αυτονομία στην καθημερινή ζωή. Η αυτοφροντίδα συνιστά τη βασικότερη πτυχή της θεραπείας ασθενών με ΚΑ και αποτελείται από δύο αλληλένδετα μέρη: την αυτοδιατήρηση και την αυτοδιαχείριση. Οι ασθενείς με ΚΑ οφείλουν να είναι συνεπείς στη λήψη φαρμακευτικής αγωγής, στην υιοθέτηση διατροφικών συστάσεων, στην τακτική σωματική άσκηση, στη συχνή επανεκτίμηση, όπως επίσης να διαχειρίζονται την επιδείνωση των συμπτωμάτων τους. Οι ασθενείς με ΚΑ βιώνουν ψυχικές διαταραχές, κυρίως άγχος και κατάθλιψη, τα οποία απαιτούν διάγνωση και θεραπευτική αντιμετώπιση. Η βελτίωση της ποιότητας ζωής αποτελεί τον απώτερο στόχο στη διαχείριση της ΚΑ.

Heart failure (HF) is a complex clinical syndrome, which is characterized by impairment of heart function with progressive worsening of symptoms. HF is classified according to the time of its onset and the location of the lesion. Early diagnosis is a key factor for initiating treatment, slowing disease progression, reducing readmissions and improving quality of life. Treatment for HF is pharmacological and non-pharmacological and depends on the type and stage of the disease. Information and education allow each patient with HF to form a complete picture of the health state and, in general, to deepen their understanding of the disease and the required skills to maintain autonomy in everyday life. Self-care is the most basic aspect of treating patients with HF and consists of two interrelated parts: self-care maintenance and self-care management. Patients with HF must be adherent with medication, dietary recommendations, regular physical exercise and frequent reassessment as well as to manage worsening of their symptoms. Patients with HF experience mental disorders, mainly anxiety and depression, which require diagnosis and treatment. Improving quality of life is the ultimate goal in the management of HF.