Κοπή και αφαίρεση σκληρών οδοντικών ιστών

Abstract

Η έννοια της κοπής των σκληρών οδοντικών ιστών είναι συνυφασμένη με την ιστορική πορεία της οδοντιατρικής επιστήμης διαμέσου των αιώνων. Από καταβολής της, η οδοντιατρική επιβάλλει αφενός μεν την αφαίρεση των κατεστραμμένων οδοντικών ιστών, αφετέρου τη σχηματοποίηση των υγειών, προκειμένου να υποδεχθούν επανορθωτικά υλικά αλλά και κοσμητικά υλικά, όπως πολύτιμα κράματα και πολύτιμους λίθους. Συνεπώς, είναι ευνόητο ότι η εξέλιξη της οδοντιατρικής σχετίζεται στενά με την εξέλιξη της τεχνολογίας, και έτσι, στον χώρο της αφαίρεσης των οδοντικών ιστών διακρίνουμε έξι κατηγορίες μεθόδων και εργαλείων που προσφέρουν αυτήν την υπηρεσία: Α΄. Εργαλεία χειρός. Β΄. Περιστροφικά κοπτικά εργαλεία. Γ΄. Αποκοπή με εκτόξευση σωματιδίων. Δ΄. Χημικο-μηχανική αφαίρεση. Ε΄. Αποκοπή με υπερήχους. ΣΤ΄. Αποκοπή με ακτινοβολία Laser. Η καθεμία απ’ αυτές τις τεχνικές έχει να παρουσιάσει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά της και παράλληλα να περιγράψει το φάσμα των δυνατοτήτων εφαρμογής της, σε συσχέτιση πάντοτε με τη χρονική στιγμή κατά την οποία προτάθηκε και χρησιμοποιήθηκε, και με τα υλικά που τότε συνόδευαν την εφαρμοσμένη κλινική πράξη. Στην επικρατούσα διδακτική μεθοδολογία, παρουσιάζονται μόνο οι συχνά χρησιμοποιούμενες από την ευρεία μάζα των οδοντιάτρων τεχνικές, αλλά υπάρχει πτωχή περιγραφή των λειτουργικών και κατασκευαστικών λεπτομερειών που διέπουν τα κάθε μορφής εργαλεία και διατάξεις και δεν περιγράφονται οι επιπτώσεις που επέρχονται στις αποκαταστάσεις και τους ιστούς από τη μη σωστή λειτουργία των κοπτικών διατάξεων.

The concept of cutting hard dental tissue is intertwined with the historical development of dentistry throughout the centuries. Since its inception, dentistry has required the removal of damaged dental tissue and the shaping of healthy tissue in order to receive restorative materials and cosmetic materials, such as precious alloys and precious stones. It is therefore understandable that the development of dentistry is closely related to the development of technology, and thus, in the field of dental tissue removal, we distinguish six categories of methods and tools that offer this service: A. Hand tools. B. Rotating cutting tools. C. Particle ejection cutting. D. Chemomechanical removal. E. Ultrasonic cutting. F. Laser cutting. Each of these techniques has its advantages and disadvantages and, at the same time, describes the range of its possible applications, always in relation to the time when it was proposed and used, and with the materials that accompanied the clinical practice at the time. In the prevailing teaching methodology, only the techniques frequently used by the vast majority of dentists are presented, but there is a poor description of the functional and construction details governing each type of tool and device, and the effects on restorations and tissues of the incorrect operation of cutting devices are not described.