Μικροχειρουργική Αποκατάσταση Σκελετικών Ελλειμμάτων

Abstract

Η εξέλιξη της μικροχειρουργικής έφερε νέες εναλλακτικές λύσεις στην ανακατασκευή άκρων και στη γεφύρωση οστικών ελλειμμάτων. Τα σκελετικά ελλείμματα προκύπτουν μετά από τραύματα, λοιμώξεις, ψευδαρθρώσεις και οστικούς όγκους. Η διάσωση ενός ανοικτού κατάγματος κνήμης με μεγάλο έλλειμμα ιστών είναι δυνατή με την ελεύθερη μεταφορά ιστών. Το ίδιο ισχύει στην αφαίρεση όγκων των άκρων και τη διάσωση του μέλους με σύνθετη μεταφορά ιστών. Τα αγγειούμενα οστικά μόσχευματα λαμβάνονται από την περόνη, τη λαγόνια ακρολοφία ή την ωμοπλάτη για μεγάλα ελλείμματα και από την περιφερική κερκίδα και τα μετακάρπια για τα ελλείμματα των οστών του καρπού και του χεριού. Οι κρημνοί για την γεφύρωση οστικών ελλειμμάτων μπορεί να είναι οστικοί, περιοστικοί ή σύνθετοι με ταυτόχρονη μεταφορά δέρματος, περιτονίας και μυός.

The advancement of microsurgery has introduced new alternatives for limb reconstruction and bridging of bone defects. Skeletal defects may result from trauma, infections, non-unions, or bone tumors. The salvage of an open tibial fracture with significant tissue loss is possible through free tissue transfer. The same applies to tumor resections in the limbs, where complex tissue transfer enables limb preservation. Vascularized bone grafts can be harvested from the fibula, iliac crest, or scapula for large defects, and from the distal radius or metacarpals for defects involving wrist and hand bones. Flaps used for bridging bone defects may be osseous, periosteal, or composite, involving simultaneous transfer of skin, fascia, and muscle.