Επανάχρηση Ναυπηγείων

Abstract

Στο τέταρτο κεφάλαιο αναπτύσσουμε μια συζήτηση για το ζήτημα της επανάχρησης των εγκαταλελειμμένων ναυπηγείων. Στόχοι μας είναι η αναγνώριση των υλικών και άυλων αξιών των καταλοίπων και η αποτίμηση των αρχιτεκτονικών επεμβάσεων, σε συνάρτηση με τις αξίες και τη μνήμη του τόπου. Εστιάζουμε στην ανάλυση έξι εμβληματικών ιστορικών ναυπηγείων, τα οποία στο παρελθόν διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην άνθηση της πόλης τους αλλά και στην παγκόσμια ναυτική ιστορία. Τα έργα που αναλύονται συγκροτούν δείγμα αποκαλυπτικών περιπτώσεων, διότι αφορούν υποδομές ναυπήγησης σε βάθος χιλιετίας αναδεικνύοντας τα κοινά παραμένοντα χαρακτηριστικά των ναυπηγείων, αλλά και τις διαφοροποιήσεις και εξελίξεις που καθορίστηκαν με την πάροδο του χρόνου. Παρουσιάζουμε την ιδιομορφία και την ποικιλία των εγκαταστάσεων ναυπήγησης, καθώς και τους όρους διατήρησης και επανάχρησής τους, ώστε να μεταλαμπαδεύουν τις αξίες τους στις επόμενες γενιές.

In the fourth chapter we develop a discussion on the topic of reusing abandoned shipyards. Our intention is the recognition of the value of remaining structures, as well as the evaluation of the architectural interventions, in relation to the memories of the place. We focus on the analysis of six emblematic historic shipyards, which in the past played an important role not only in the prosperity of the city they belong, but also in the world's maritime history. The analyzed projects constitute a sample of revealing cases, because they concern shipbuilding infrastructures spanning a millennium, highlighting the common remaining characteristics of the shipyards, but also the differences and developments determined over time. We present the uniqueness and variety of shipbuilding facilities, as well as the conditions for their conservation and reuse, so as they pass on their values to future generations.