Χωροθετήσεις της γραφής, ετεροτοπίες της ανάγνωσης

Abstract

Στο σύγγραμμα επιδιώκεται μια γραφή από πολλές φωνές και από πολλές γλώσσες, η οποία αναφέρεται στο πώς η λογοτεχνία και η τέχνη είναι σε θέση να εισάγουν εργαλεία και μεθόδους στη θεωρητική επιστημονική έρευνα, καθώς επίσης πώς (κριτικές) υλικές χωρικές πρακτικές επιτρέπουν δυνατότητες μεταφοράς της γραφής, των «φωνών» και των «εικόνων» από κείμενα σε άλλους τόπους νοήματος (εικαστική μικρογραφία). Σε αυτό το πλαίσιο, η φυσική τοποθεσία γίνεται κείμενο στις διαδικασίες της εντοπισμένης γραφής πεδίου, το οποίο διαθέτει το ίδιο αυτό τοποθεσίες που μπορούν να γίνονται στη συνέχεια αντικείμενο επεξεργασίας. Το καλλιτεχνικό υποκείμενο στην κατωφλιακή θέση «συγγραφέας και αναγνώστης», στο μεταίχμιο ενός εσωτερικού διαλόγου (με τον εαυτό) όσο επίσης εξωτερικού (με την αναφορική προσωπική και συλλογική «βιβλιοθήκη»), στο περιβάλλον των εσωτερικών κειμενικών σχέσεων (διαποιητικών και ενδοποιητικών) που συμμετέχουν, παρεμβάλλει δημιουργικούς επινοητικούς μηχανισμούς, μεθόδους ή τακτικές γραφής (δυνητικής λογοτεχνίας, σουρεαλισμού κ.λπ.), τεχνικές και τρόπους ανάγνωσης (λ.χ. παρανάγνωση, φανταστική, ασυνείδητη, απώλεια, ποιητική παρερμηνεία κ.λπ.), αρχετυπικά σχήματα (όπως λαβύρινθος, ρίζωμα, κυκλικές και γραμμικές ρουτίνες κ.ά.). Η μπλεγμένη «εικόνα» της φαντασίας και της ανάμνησης που προκύπτει στην ονειροπόληση συναντιέται με την επιτελεστική χειροποίητη πραγμάτωση της υλικότητας στα κατασκευαστικά ενεργήματα. Στο Παράρτημα παρουσιάζονται η πλαστική χωρικότητα της γραφής και της ανάγνωσης στη σελίδα, στους χρόνους των εργαστηρίων, ως ενσώματες τεχνολογίες και πραξιακές χειρονομίες μαζί, μέσα από ενότητες χωρικών μικρογραφιών, οι οποίες αντιστοιχούν στην κατοπτρική (ετεροτοπική) συγκρότηση προσωπικών μικρόκοσμων.

The book pursues a writing from many voices and from many languages, which address how literature and art are able to introduce tools and methods into theoretical research, as well as how material spatial (critical) practices allow possibilities of transferring writing, 'voices' and 'images' from texts to other places of meaning (as in visual micrographs). In this context, physical location becomes text in the processes of site-specific writing, which (the text) itself has many different specific sites that can become objects of processing. The artistic subject in the threshold position of "writer and reader" at the interface of an internal dialogue (with the self), as well as an external one (with the referential personal and collective "library"), in the context of the textual relations involved (both trans-poetic and intra-poetic), interposes creative inventive mechanisms, different methods or tactics of writing (potential literature, surrealistic, etc.), and also different techniques and modes of reading (e.g. imaginative, unconscious, of lost characters, poetic misreading, etc.) via archetypal patterns (such as labyrinth, rhizome, circular and linear routines, etc.). The entangled "image" of imagination and memory that arises in daydreaming meets the performative handmade realization of materiality in the constructional acts. The Appendix in this book presents the plastic spatiality of the text, in the times of the workshops in the laboratory, as embodied gestures with applied technologies on the page as so as performative praxis around the paper. The spatial micrographs (miniatures) correspond to the mirrored (heterotopic) constitution of personal microcosms.