Σύγχρονες στρατηγικές βελτίωσης οξυγόνωσης

Abstract

Το παρόν κεφάλαιο, πραγματεύεται τις πιο συχνές και ευρέως αποδεκτές θεραπευτικές στρατηγικές για τη βελτίωση της οξυγόνωσης κατά τον μηχανικό αερισμό. Ανάμεσα σε αυτές περιλαμβάνονται η χρησιμοποίηση θετικής τελο-εκπνευστικής πίεσης (positive end expiratory pressure, PEEP) και η χρήση χειρισμών επιστράτευσης των κυψελίδων (recruitment). Σε περιπτώσεις μέτριου προς βαρέως συνδρόμου αναπνευστικής δυσχέρειας ενηλίκων (adult respiratory distress syndrome, ARDS), η τοποθέτηση του αρρώστου σε πρηνή θέση (prone position) φαίνεται πως επιφέρει θετικά αποτελέσματα στην έκβαση της κατάστασης των ασθενών. Ακόμη, απαραίτητα κατά τη διάρκεια του μηχανικού αερισμού είναι τα φάρμακα για καταστολή και αναλγησία του αρρώστου. Μελέτες έχουν δείξει, επίσης, τη θετική επίδραση που έχει η μυοχάλαση σε αρρώστους με αναπνευστική ανεπάρκεια οφειλόμενη σε ARDS.

This chapter discusses the most common and widely accepted therapeutic strategies to improve oxygenation during mechanical ventilation. These include the use of positive end-expiratory pressure (PEEP), the use of alveolar recruitment manipulations, placing the patient in a prone position, the use of sedation, analgesia, muscle paralysis, and physiotherapy.