Κοινωνική Παιδαγωγική

Abstract

Μετανάστευση και κοινωνική παιδαγωγική, η δομή των σχέσεων μεταξύ κοινωνικής διαδικασίας και φαινομένου, καθώς και ενός συστήματος και πεδίου δράσης στις κοινωνίες θεωρούνται πλέον αναγνωρισμένη κανονικότητα σε μια κοινωνία μετανάστευσης. Σύμφωνα με την άποψη των συγγραφέων, η σχέση μεταξύ κοινωνικής παιδαγωγικής και μετανάστευσης περιγράφει μόνο έναν συγκεκριμένο προσανατολισμό για δράση που πρέπει να εξεταστεί από μία ευρύτερη οπτική. Η ετερογένεια ως οριζόντιο ζήτημα αναλύεται σε κοινωνικο-παιδαγωγικά πλαίσια και ειδικά σε διαφορετικά πεδία δράσης. Η κοινωνικο-παιδαγωγική θεωρία ανοίγει μια ευρύτερη προοπτική για τη σχέση μεταξύ ατόμων, με και χωρίς μεταναστευτικό υπόβαθρο, και της κοινωνίας. Η κοινωνική παιδαγωγική έχει αλλάξει συχνά κατά τη διάρκεια των δεκαετιών της μετανάστευσης στην Ευρώπη. Είναι πάντα μια αντανάκλαση των κοινωνικο-πολιτικών εξελίξεων. Ανάλογα με την ιστοριογραφία της μετανάστευσης, η οποία συνήθως αναφέρεται ως μια ακολουθία φάσεων διαφορετικών αναλύσεων για την πολιτική των αλλοδαπών, η ιστορική εξέλιξη της κοινωνικής παιδαγωγικής μπορεί επίσης να ερμηνευτεί ως μια ακολουθία κοινωνικών και κοινωνικο-πολιτικών λόγων. Η κοινωνική παιδαγωγική διαμορφώνεται από τις συνθήκες-πλαίσια που θέτουν η πολιτική, η κοινωνία, η επιστήμη και οι αποδέκτες τους μέσω των αντίστοιχων αφηγήσεων, των προσδοκιών, των μεταβαλλόμενων θεωρητικών τους θεμελίων ή των ατομικών τους αναγκών. Επομένως, είναι λογικό να ενσωματωθούν οι γραμμές ανάπτυξης της κοινωνικής παιδαγωγικής στο πλαίσιο της συνεχούς αναγκαστικής μετανάστευσης στην ιστορία της παγκόσμιας μεταναστευτικής πολιτικής. Αυτό περιγράφεται σταθερά ως μια ακολουθία αλληλεπικαλυπτόμενων και εναλλασσόμενων φάσεων. Η κοινωνική παιδαγωγική έχει απαντήσει σε αυτό με διαφορετικές έννοιες. Μια τέτοια κατάταξη είναι «ρεαλιστική, δομική και ευρετική», δηλαδή λαμβάνει χώρα μόνο εκ των υστέρων.

Migration and social pedagogy - the structure of relations between social process and phenomenon as well as a system and field of action in societies are now seen as a recognized normality in a migration society. According to the authors' view, the relationship between social pedagogy and immigration describes only a specific orientation for action that needs to be considered from a broader perspective. Heterogeneity as a horizontal issue is analyzed in socio-pedagogical contexts and especially in different fields of action. Socio-pedagogical theory opens a broader perspective on the relationship between individuals, with and without an immigrant background, and society. Social pedagogy has often changed over the decades of immigration in Europe. It is always a reflection of socio-political developments. According to the historiography of immigration, which is usually referred to as a sequence of phases of different analysis regarding the policy of foreigners, the historical development of social pedagogy can also be interpreted as a sequence of social and socio-political discourses. Social pedagogy is shaped by the contexts that are set by politics, society, science and their audiences through their respective narratives, expectations, changing theoretical foundations or individual needs. Therefore, it makes sense to integrate the lines of development of social pedagogy in the context of continuous forced migration into the history of global migration policy. This is consistently described as a sequence of overlapping and alternating phases. Social pedagogy has responded to this with different concepts. Such a classification is "realistic, structural and heuristic", i.e. it takes place only after the fact.