Τα βασικά χαρακτηριστικά μιας επιχείρησης στη Νέα Οικονομία είναι:

● η ηλεκτρονική διασύνδεσή της με προμηθευτές και καταναλωτές, με άλλες επιχειρήσεις, με φορείς δημόσιας διοίκησης, με τράπεζες και άλλους χρηματοοικονομικούς φορείς, με κέντρα πληροφόρησης και με επιμελητήρια και επαγγελματικές ενώσεις,

● η εισαγωγή μεθόδων αυτοματισμού και διαχείρισης των καθημερινών δραστηριοτήτων,

● η ηλεκτρονική ανταλλαγή δεδομένων,

● η άσκηση μεθόδων ηλεκτρονικού εμπορίου,

● η χρήση μορφών τηλεργασίας,

● η εξ αποστάσεως κατάρτιση του προσωπικού.

Μια βασική ιδιότητα των ψηφιακών προϊόντων είναι ότι παραμένουν αναλλοίωτα, ανεξάρτητα από τη χρήση τους και την πάροδο του χρόνου. Σε αντίθεση, για παράδειγμα, με ένα αυτοκίνητο ή με μια ηλεκτρική συσκευή, το λογισμικό δεν φθείρεται όσο και να χρησιμοποιηθεί στο πέρασμα του χρόνου.

Άλλη ιδιότητα των ψηφιακών αγαθών, που τα διαφοροποιεί από τα μη ψηφιακά, είναι η μετατρεψιμότητα, καθώς μπορούν να αλλάξουν σκόπιμα ή τυχαία. Τέτοιες αλλαγές, για παράδειγμα, μπορεί να προκύψουν από την επίδραση ενός ιού σε ένα λογισμικό ή από την επέμβαση κάποιου σε ένα έργο, όπως μια φωτογραφία, ένα μουσικό κομμάτι ή μια ταινία.

Ακόμα μία καινοτομία που φέρνουν τα ψηφιακά προϊόντα λόγω της φύσης τους είναι η ευκολία της αναπαραγωγής. Λόγω της ιδιότητας αυτής, η δημιουργία αντιτύπων ψηφιακών προϊόντων έχει ελάχιστο κόστος, σε αντίθεση με το κόστος που έχει η δημιουργία του αρχικού προϊόντος, στην τιμή του οποίου περιλαμβάνεται το κόστος των πνευματικών δικαιωμάτων, το οποίο είναι σαφώς μεγαλύτερο από το υπόλοιπο κόστος (φορέας έργου, συσκευασία κ.ά.).

Η τηλεργασία χαρακτηρίζεται από τέσσερις συνθήκες:

1. την τοποθεσία της εργασίας, η οποία μπορεί να είναι οπουδήποτε εκτός κεντρικού χώρου εργασίας στον οποίο συρρέουν οι εργαζόμενοι,

2. τη χρήση ΤΠΕ, για την υποστήριξη της εργασίας,

3. το ποσοστό του χρόνου κατά τον οποίο η εξ αποστάσεως εργασία αναπληρώνει το χρόνο εργασίας στον κλασικό χώρο,

4. την παροχή της εργασίας κατά τρόπο συνήθη.

Από τα παραπάνω είναι προφανές ότι ο όρος καλύπτει κάθε εργασία από απόσταση και όχι μόνο την εργασία από το σπίτι.

Οι ηλεκτρονικές πωλήσεις υλοποιούνται βάσει των εξής μοντέλων:

● Ηλεκτρονικοί κατάλογοι. Στο μοντέλο αυτό ο πωλητής αντλεί μέσω του διαδικτύου πληροφορίες από μια βάση δεδομένων. Οι πληροφορίες αυτές εμφανίζονται σε μια ιστοσελίδα, στην οποία παρουσιάζονται τα διαθέσιμα προς πώληση αγαθά από τον συγκεκριμένο πωλητή. Οι αγοραστές αναζητούν, κοστολογούν και παραγγέλνουν αγαθά μέσω της συγκεκριμένης σελίδας και συναλλάσσονται άμεσα με τον πωλητή.

● Ηλεκτρονικά πολυκαταστήματα (Online Marketplace). Στο μοντέλο αυτό διατίθεται μέσω διαδικτύου μια ιστοσελίδα στην οποία εμφανίζονται πληροφορίες από πολλαπλούς προμηθευτές και οι αγοραστές μπορούν να αναζητούν, να κοστολογούν και να να παραγγέλνουν αγαθά από αυτούς.

● Ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί (Online Auction). Στο μοντέλο αυτό ο αγοραστής αναρτά σε συγκεκριμένη διαδικτυακή σελίδα μια πρόσκληση ενδιαφέροντος για τα αγαθά που επιθυμεί να προμηθευτεί. Στη συνέχεια, επιλεγμένοι προμηθευτές καταθέτουν ανταγωνιστικές προσφορές, για την απόκτηση των συγκεκριμένων αγαθών, με τη διαδικασία του πλειστηριασμού.

Το σύστημα πληρωμών (Payment System) είναι ένα δίκτυο για την ανταλλαγή νομισματικών αξιών μεταξύ μερών που εκπληρώνουν αμοιβαίες δεσμεύσεις, χωρίς τη φυσική διακίνηση χρημάτων. Κύριο χαρακτηριστικό του είναι η χρήση υποκατάστατων, αντί μετρητών, σε εγχώριες και διεθνείς συναλλαγές. Τέτοια υποκατάστατα είναι οι επιταγές, οι εγγυητικές επιστολές και οι ενέγγυες πιστώσεις, όπως οι πιστωτικές επιστολές.

Διαχείριση Εφοδιαστικής Αλυσίδας (Supply Chain Management / SCM) ορίζεται ο σχεδιασμός, η εκτέλεση, ο έλεγχος και η παρακολούθηση ενεργειών προμήθειας αγαθών, με στόχο τη δημιουργία ανταγωνιστικής υποδομής μέσω της αξιοποίησης παγκόσμιων μεταφορών αγαθών και το συγχρονισμό της προσφοράς με τη ζήτηση. Πρόκειται για τη διαχείριση της ροής αγαθών και υπηρεσιών ανάμεσα σε συναλλασσόμενες πλευρές. Αφορά τη μετακίνηση και την αποθήκευση πρώτων υλών, το τρέχον απόθεμα υλικών και τα ολοκληρωμένα προς πώληση προϊόντα από το σημείο προέλευσης έως και το σημείο διάθεσης.

Το Πληροφοριακό Σύστημα Διαχείρισης Εταιρικών Πόρων (Enterprize Resource Planning / ERP) είναι το λογισμικό που σχετίζεται με τη διοίκηση μια επιχείρησης και ολοκληρώνει διαφορετικές εφαρμογές για τη συλλογή, αποθήκευση, διαχείριση και δημιουργία αναφορών από πολλές επιχειρηματικές δραστηριότητες, όπως η κοστολόγηση και ο σχεδιασμός προϊόντων, η κατασκευή προϊόντων, το μάρκετινγκ και οι πωλήσεις, η διαχείριση της αποθήκης, η διανομή προϊόντων και η είσπραξη πληρωμών. Ένα τέτοιο πληροφοριακό σύστημα προσφέρει μια ολοκληρωμένη εικόνα σε πραγματικό χρόνο για κρίσιμες επιχειρηματικές διεργασίες, αφού παρακολουθούνται και καταγράφονται εταιρικοί πόροι, όπως χρήματα, πρώτες ύλες, εργαζόμενοι, καθώς και για δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η επιχείρηση έναντι τρίτων, όπως μισθοδοσία, παραγγελίες προς εκτέλεση, πληρωμές κτλ.

Το ηλεκτρονικό εμπόριο επιδρά στην παγκόσμια οικονομία λόγω των εξής τριών καινοτομιών που το συνοδεύουν:

● Εξάλειψη των παραδοσιακών μεσαζόντων. Με δεδομένο ότι οι επιχειρήσεις παραγωγής αγαθών αποκτούν απευθείας πρόσβαση στον κάθε καταναλωτή εξατομικευμένα μέσω του διαδικτύου, πλέον έχουν τη δυνατότητα να αποβάλουν τους μεσάζοντες (π.χ. εισαγωγείς, αντιπροσώπους, σημεία λιανικής πώλησης κτλ.) από τις διαδικασίες πωλήσεων, μειώνοντας έτσι το κόστος. Στις περιπτώσεις πώλησης ψηφιακών προϊόντων μάλιστα, επειδή αυτά είναι εκ φύσεως άυλα (π.χ. μουσική, λογισμικό, βιβλία κ.ά.), μπορούν να αποφύγουν ακόμα και τη μεταφορά τού προς πώληση αγαθού, αφού αυτό είναι άμεσα διαθέσιμο μέσω διαδικτύου.

● Δημιουργία νέων αγορών. Με δεδομένη την παγκόσμια προσφορά, αλλά και ζήτηση προϊόντων μεταξύ πολλαπλών παραγωγών και καταναλωτών, έχουν προκύψει νέες επιχειρήσεις, που προσφέρουν υπηρεσίες αναζήτησης, διαπραγμάτευσης και συναλλαγής μεταξύ αγοραστών και πωλητών, δημιουργώντας νέες αγορές μέσω διαδικτύου.

● Αποδόμηση εταιρικών διεργασιών προστιθέμενης αξίας. Η αποσύνθεση των ροών πληροφορίας και αγαθών, ώστε αυτές να διαπερνούν πολλαπλές επιχειρήσεις, σε συνδυασμό με τη συσχέτιση των καταναλωτικών αναγκών με τους εταίρους που προμηθεύουν στην κάθε επιχείρηση πρώτες ύλες, οδηγεί σε αποδόμηση όσων εταιρικών διεργασιών ήταν μέχρι πρόσφατα κλειστές σε αλληλεπιδράσεις με εξωτερικές προς την επιχείρηση οντότητες.

Τα βασικά τεχνολογικά εργαλεία που επέτρεψαν την ανάπτυξη του ηλεκτρονικού επιχειρείν είναι:

● Η μετάδοση των δεδομένων. Η διάδοση της ευρύτατης διασύνδεσης επιχειρήσεων, δημόσιων υπηρεσιών και ατόμων σε σχεδόν καθολικό βαθμό, η ταχεία μετάδοση των δεδομένων, ο διαμοιρασμός της πληροφορίας σε παγκόσμια κλίμακα, καθώς και η επικοινωνία είναι τεχνολογικά αναγκαίες συνθήκες για την άνθηση του ηλεκτρονικού επιχειρείν, όπως το γνωρίζουμε σήμερα.

● Τα φιλικά για τον μέσο χρήστη εργαλεία πληροφορικής και επικοινωνιών. Η πρόοδος της τεχνολογίας έχει επιτρέψει την ευρύτατη και ουσιαστική αξιοποίηση πολύπλοκων επιστημονικών και τεχνικών εργαλείων από χρήστες οι οποίοι δεν έχουν ουσιαστική γνώση των μηχανισμών που αξιοποιούν καθημερινά. Oι φιλικές διεπαφές, οιφ υλλομετρητές (Web Browsers), η φωνητική αναγνώριση, το πολυμεσικό περιεχόμενο και άλλα επιτρέπουν τη διάδοση των ΤΠΕ σε ευρύτατα στρώματα του παγκόσμιου πληθυσμού και την προτίμησή τους σε σύγκριση με κάποια στριφνά εργαλεία πληροφορικής, όπως το πρότυπο EDI (Electonic Data Interchange / EDI).

● Το εύρος της πρόσβασης για τον μέσο άνθρωπο. Ειδικά μετά την εμφάνιση των συνδέσεων DSL (Digital Subsriber Line), με τις οποίες εξασφαλίστηκε ευρυζωνική πρόσβαση σε κάθε οικία που συνδέεται με κλασικό τηλεφωνικό δίκτυο τύπου POTS, όλοι έχουν άμεση, ελεύθερη και ατομική πρόσβαση, συνεχώς και σε πραγματικό χρόνο, σε οποιαδήποτε διαθέσιμη υπηρεσία παγκοσμίως.

● Τα εργαλεία διαχείρισης δεδομένων. Το υλικό των υπολογιστών (Computer Hardware), που πλέον παρέχει υψηλή υπολογιστική ισχύ, επιτρέπει τη χρήση εξυπηρετητών υψηλής ισχύος, οι οποίοι επεξεργάζονται και παρουσιάζουν αποδοτικά μεγάλους όγκους δεδομένων. Παράλληλα, η επιστήμη των υπολογιστών επέτρεψε τη χρήση αποδοτικών αλγόριθμων διαχείρισης δεδομένων και αδόμητης πληροφορίας, για την ανάπτυξη ισχυρών εργαλείων, όπως είναι οι βάσεις δεδομένων, τα εργαλεία εξόρυξης δεδομένων, η κατανεμημένη επεξεργασία πληροφορίας, οι μηχανές αναζήτησης, καθώς και την εξατομίκευση της παρουσιαζόμενης πληροφορίας βάσει των ενδιαφερόντων του ατόμου σε πραγματικό χρόνο. Ο συνδυασμός των παραπάνω επιτρέπει την αξιοποίηση τεράστιων όγκων δεδομένων προς όφελος του μέσου ατόμου.

Το outsourcing επιτρέπει σε μια επιχείρηση να ασχολείται αποκλειστικά με τις βασικές διεργασίες που της προσφέρουν προστιθέμενη αξία, χωρίς να αποσπάται από δευτερεύουσες διεργασίες, στις οποίες έχει μικρή τεχνογνωσία. Παράλληλα, της προσφέρει ευελιξία, αφού η προμήθεια της υπηρεσίας γίνεται μόνο όταν αυτή είναι απαραίτητη, και μειώνει τις ανάγκες σε εκπαίδευση προσωπικού.

Πέρα από την εξοικονόμηη πόρων και τη σχετική ευελιξία, ένας βασικός λόγος που ωθεί τις επιχειρήσεις στο outsourcing είναι η έλλειψη κατάλληλα εκπαιδευμένων ανθρώπινων πόρων, φαινόμενο ιδιαίτερα έντονο στον τομέα των ΤΠΕ.