Πρόκειται για διπλή απόσπαση Ε2 που οδηγεί από το αρχικό 1,2-διχλωροπαράγωγο στο αλκύνιο Α (παράγραφος 3.2.1). Αυτό αντιδρά με την περίσσεια της βάσης για να δώσει το αντίστοιχο αλκυνυλο-ανιόν Β, το οποίο αντιδρά ως πυρηνόφιλο με το ιωδομεθάνιο (SN2) (παράγραφος 2.2.1) δίνοντας το τελικό προϊόν. |