Η μετάφραση και η διερμηνεία για δημόσιες υπηρεσίες στην Ελλάδα

Abstract

Η Ελλάδα, όπως και άλλες χώρες της νότιας Ευρώπης, έχει μετατραπεί τα τελευταία είκοσι περίπου χρόνια από χώρα προέλευσης σε χώρα υποδοχής μεταναστών. Από τη δεκαετία του 1990 και μετά, η χώρα άρχισε να δέχεται σημαντικούς αριθμούς μεταναστών, αρχικά από τις γειτονικές χώρες και χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, όπου υπήρχε και σημαντική ελληνική μειονότητα, (Αλβανία, Γεωργία, Ουκρανία) και πιο πρόσφατα από πολύ πιο μακρινές περιοχές λόγω των πρόσφατων γεωπολιτικών εξελίξεων. Ένα σημαντικό ζήτημα που εγείρεται λόγω των μεγάλων μεταναστευτικών ροών είναι η επαφή των ανθρώπων αυτών, που κατά κανόνα δεν μιλούν την ελληνική γλώσσα, με τις δημόσιες υπηρεσίες (δικαστικές και αστυνομικές αρχές, υγειονομική περίθαλψη, εκπαίδευση κ.ά.). Η μετάφραση και η διερμηνεία για δημόσιες υπηρεσίες ή αλλιώς κοινοτική μετάφραση/διερμηνεία αποτελούν τη μοναδική λύση στο πρόβλημα αυτό.

Greece, like other countries in southern Europe, has transformed in recent years from a country of origin to a host country for immigrants. Since the 1990s, the country began receiving significant numbers of immigrants, initially from neighboring countries and countries of the former Soviet Union, where there was also a substantial Greek minority (Albania, Georgia, Ukraine), and more recently from much more distant regions due to recent geopolitical developments. A significant issue arising from the large migratory flows is the interaction of these people, who generally do not speak the Greek language, with public services (judicial and police authorities, healthcare, education, etc.). Translation and interpretation for public services, also known as community translation/interpretation, constitute the only solution to this problem.