Η παιδαγωγική του μουσειακού χώρου

Abstract

Εξετάζεται η επίδραση των χαρακτηριστικών του μουσειακού χώρου πάνω στις διαδικασίες μάθησης, λαμβάνοντας υπόψη γενικά μορφολογικά και λειτουργικά χαρακτηριστικά του κτιρίου, τη χωρική ανάπτυξη των εκθεσιακών ενοτήτων, τη σχέση εκθέματος-κελύφους, και επιμέρους μουσειογραφικές επιλογές. Θα ληφθούν υπόψη όσα έχουν διατυπωθεί στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής θεωρίας αλλά και γενικότερα θεωρητικά σχήματα για τη χωρική σύνταξη, φαινομενολογικές προσεγγίσεις, αλλά και η δραστικότητα του μαθησιακού χώρου. Τα παραπάνω συσχετίζονται με διαφορετικά ενδεχόμενα της μαθησιακής διαδικασίας σε κλειστούς και ανοιχτούς μουσειακούς χώρους. Γίνεται αναφορά στην εξέλιξη των παραπάνω, ώστε η χωρική διάσταση της μουσειακής μάθησης να εντάσσεται στο ιστορικό πλαίσιο τόσο του μουσειακού φαινομένου όσο και της <br/>εκπαίδευσης.Έτσι, μπορεί να σκεφτεί κανείς μελλοντικούς σχεδιασμούς, όπως επεμβάσεις σε υπάρχοντα μουσειακά περιβάλλοντα, διαμόρφωση νέων και τις δυνατότητες του εικονικού ψηφιακού χώρου.

The chapter explores the impact of museum space on learning, considering the morphological and functional elements of the building, the spatial arrangement of exhibitions, the link between exhibits and the building, and specific museographical decisions. The underlined points are influenced by educational theory, as well as theoretical frameworks related to space syntax, phenomenology, and the agency of learning spaces. All of the aforementioned factors are interconnected with alternative educational methods in both open and enclosed museum environments. An analysis of the spatial aspect of museum education is conducted within a historical context, allowing for a comprehensive understanding of its development in conjunction with the progress of museums and education. Therefore, we can develop future strategies for interventions in existing museum settings or the creation of new museum spaces, both physical and digital.