Μουσειοπαιδαγωγικές μέθοδοι: Συμμετοχή-εμπειρία-δημιουργία

Abstract

Στο κεφαλαίο προσεγγίζεται η στοχοθεσία των μουσείων ως χώρων μη τυπικής εκπαίδευσης και δια βίου μάθησης, οι μουσειοπαιδαγωγικές μέθοδοι και τα διαφορετικά μέσα που αξιοποιούνται παιδαγωγικά με στόχο την συνολική εμπειρία του επισκέπτη. Συγκεκριμένα, το κεφάλαιο εστιάζει στη μουσειοπαιδαγωγική στοχοθεσία με βάση τα στοιχεία που συνθέτουν τον ιδιαίτερο μαθησιακό χαρακτήρα του μουσείου ως χώρου έκφρασης και δημιουργίας. Αναλύονται οι μέθοδοι (αφήγηση, μαιευτική, αποκαλυπτική, υλικές αισθητικές δραστηριότητες, θεατρικό παιχνίδι), με βάση το χώρο, τις ομάδες στόχου, τα είδη δραστηριοτήτων που εφαρμόζονται και τις δυνατότητες αλληλεπίδρασης και προσωπικής έκφρασης που προσφέρουν. Παρουσιάζεται η παιδαγωγική αξιοποίηση των μουσειακών αντικείμενων και του ερμηνευτικού, εκπαιδευτικού υλικού που χρησιμοποιείται και τέλος, σχολιάζεται η σημασία της βιωματικής μάθησης και της επικοινωνίας μεταξύ των επισκεπτών και αναλύεται ο ρόλος των υπευθύνων διεξαγωγής ως εμψυχωτών.

This section chapter analyses methods used in museum educational practice. More specifically it discusses narration and its application in guided tours and storytelling; questions and answers (the Socratic method) in educational tours; discussions and expert demonstrations; the discovery method in exploration games; and specially designed museum spaces (family/children rooms). The analysis then focuses on the experiential-creative methods that are characteristic of museum education, as they put into practice the pedagogical intentions of active participation, experience and creativity. These include aesthetic creative activities such as painting, drawing, ect., performance such as theatre, dance and music, as well as creative writing. Finally, practical aspects of museum education are presented, such as, target audiences, spatial requirements, educational objectives and communication processes.