Μεσοβυζαντινή σημειογραφία (Β΄): Η οκτώηχος στο Παλαιό Σύστημα

Abstract

1. Έννοιες κλειδί στη Θεωρία της Ψαλτικής<br/>2. Εισαγωγικά περί της οκταηχίας <br/>3. Θεωρητικές πηγές: η εξέλιξη της μουσικοθεωρητικής σκέψης σχετικά με την οκταηχία: από τον τροχό στην κλίμακα, με έμφαση στη δημιουργία των μαρτυριών, στο σύνθετο τροχό του Αγ. Ιωάννου του Κουκουζέλη, στον απλό τροχό, και στο δένδρο της παραλλαγής (παρουσίαση, ψάλσιμο και εκμάθηση των σχεδιαγραμμάτων)<br/>4. Συστηματοποιήσεις: <br/> - οι θεωρητικές βάσεις ήχων κατά το παλαιό σύστημα,<br/> - οι μαρτυρίες και τα παλαιά απηχήματα,<br/>5. Ασκήσεις 15-17, με μαρτυρίες: Oι βασικές μαρτυρίες των οκτώ ήχων. H αρχή (αρκτικές μαρτυρίες & εναρκτήριος φθόγγος των πρώτων εσπερίων στιχηρών της Οκτωήχου από το χφο Α 139). Το στιχηρό Τας εσπερινάς ημών ευχάς από το χφο Α 139 sup.: μεταγραμματισμός και μεσομαρτυρίες. Από τις παλαιές στις νέες θεωρητικές βάσεις της οκταηχίας: Άσκηση 16: Οκτάηχο & οκτάγλωσσο «Θεός Κύριος», μέλος Πέτρου Βυζαντίου.