Μεσοβυζαντινή σημειογραφία (Β΄): Η οκτώηχος στο Παλαιό Σύστημα

Abstract

1. Έννοιες κλειδί στη Θεωρία της Ψαλτικής 2. Εισαγωγικά περί της οκταηχίας 3. Θεωρητικές πηγές: η εξέλιξη της μουσικοθεωρητικής σκέψης σχετικά με την οκταηχία: από τον τροχό στην κλίμακα, με έμφαση στη δημιουργία των μαρτυριών, στο σύνθετο τροχό του Αγ. Ιωάννου του Κουκουζέλη, στον απλό τροχό, και στο δένδρο της παραλλαγής (παρουσίαση, ψάλσιμο και εκμάθηση των σχεδιαγραμμάτων) 4. Συστηματοποιήσεις: - οι θεωρητικές βάσεις ήχων κατά το παλαιό σύστημα, - οι μαρτυρίες και τα παλαιά απηχήματα, 5. Ασκήσεις 15-17, με μαρτυρίες: Oι βασικές μαρτυρίες των οκτώ ήχων. H αρχή (αρκτικές μαρτυρίες & εναρκτήριος φθόγγος των πρώτων εσπερίων στιχηρών της Οκτωήχου από το χφο Α 139). Το στιχηρό Τας εσπερινάς ημών ευχάς από το χφο Α 139 sup.: μεταγραμματισμός και μεσομαρτυρίες. Από τις παλαιές στις νέες θεωρητικές βάσεις της οκταηχίας: Άσκηση 16: Οκτάηχο & οκτάγλωσσο «Θεός Κύριος», μέλος Πέτρου Βυζαντίου.

Key Concepts in the Theory of Psaltic Art Introduction to the Octoechos System Theoretical Sources: The development of music-theoretical thought regarding the Octoechos—from the wheel to the scale, with emphasis on the creation of the martyriai (modal signatures), the complex wheel of St. John Koukouzelis, the simple wheel, and the Tree of Parallage (presentation, chanting, and learning of the diagrams) Systematizations: The theoretical foundations of the modes according to the old system The martyriai and the old apechimata Exercises 15–17, with Martyriai: The basic martyriai of the eight modes The beginning (arctic martyriai and initial note) of the first vesper stichera of the Oktoechos from manuscript A 139 The sticheron “Tas esperinas hēmōn euchas” from manuscript A 139 sup.: transcription and mesomartyriai From the old to the new theoretical foundations of the Octoechos Exercise 16: The Eight-Mode and Eight-Language “Theos Kyrios” (God is the Lord), melody by Petros Byzantios.