Διγλωσσία & Διδασκαλία της Ελληνικής ως Δεύτερης Γλώσσας

Abstract

Η Διγλωσσία στην Ελλάδα όπως και στον υπόλοιπο κόσμο, κατ' αρχάς εξηγείται ιστορικά: πολλές γλώσσες και γλωσσικές ποικιλίες συνυπάρχουν στον ελλαδικό χώρο, επειδή αυτός ο χώρος υπήρξε τμήμα μεγάλων πολυγλωσσικών και πολυποτισμικών κρατικών σχηματισμών, όπως ήταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Στη πιo πρόσφατη ιστορία, η μετανάστευση και οι μετακινήσεις ανθρώπων από και προς την Ελλάδα δημιουργούν πρόσθετα είδη διγλωσσίας με την Ελληνική να συνυπάρχει με άλλες γλώσσες. Αυτό δημιουργεί την αναγκαιότητα διδασκαλίας της Ελληνικής ως δεύτερης γλώσσας μέσα από τη σκοπιά της διγλωσσίας. Πολλές εφαρμογές έχουν σχεδιαστεί & υλοποιηθεί στο πλαίσιο προγραμμάτων εκπαιδευτικής παρέμβασης μεγάλης κλίμακας που απευθύνονται σε ειδικές ομάδες μαθητών (Μουσουλμάνοι μαθητές στη Θράκη, Ρομά, αλλοδαποί και παλιννοστούντες μαθητές, μαθητές ελληνικής καταγωγής στη διασπορά), χρηματοδοτούνται από ευρωπαϊκούς και εθνικούς πόρους και υλοποιούνται από ελληνικά πανεπιστήμια. Το κοινό στοιχείο που έχουν τα προγράμματα αυτά, αν και εστιάζουν σε διαφορετικές πληθυσμιακές ομάδες, είναι η διδασκαλία/εκμάθηση της Ελληνικής ως δεύτερης γλώσσας. Σε κάθε περίπτωση έχουμε ένα διακριτό είδος διγλωσσίας με διαφορετικές γλώσσες να συνδυάζονται με την Ελληνική. Σε αυτό το πλαίσιο αναπτύχθηκε πολύτιμη εμπειρία σε σχέση με τη διδασκαλία της Ελληνικής ως δεύτερης γλώσσας. Η εμπειρία αυτή εμπλουτίζεται συνεχώς από εφαρμογές σε ηλεκτρονικό περιβάλλον. Τα συμπεράσματα από τη διδασκαλία της Ελληνικής ως δεύτερης γλώσσας σε συμβατικό και ηλεκτρονικό περιβάλλον και μέσα από τη σκοπιά της διγλωσσίας έχουν ευρύτερη σημασία γιατί συμβάλλουν σε έναν επαναπροσδιορισμό τόσο της διδασκαλίας της μητρικής όσο και της διδασκαλίας της ξένης γλώσσας.