Αντί επιλόγου: Από το παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον των κινδύνων και των καταστροφών

Abstract

Η διαχείριση κινδύνου στις μέρες μας μετακινείται λόγω της αβεβαιότητας, από το υπόδειγμα των σεναρίων καταστροφής ή κινδύνων προς εκείνο της οικοδόμησης ικανότητας αντιμετώπισης και διακυβέρνησης οποιουδήποτε απρόβλεπτου δυσμενούς ενδεχόμενου. Στο πλαίσιο μιας προσπάθειας αναστοχασμού των μηνυμάτων των κεφαλαίων 1-7, υπενθυμίζεται στους αναγνώστες ότι οι αποτυχίες των εγχειρημάτων διαχείρισης οφείλονται στην παραγνώριση, ή αδυναμία ρύθμισης ορισμένων από τους κρίσιμους παράγοντες κινδύνου σε σχέση με ορισμένες από τις εκτεθειμένες ατομικές ή/και συλλογικές οντότητες (τα άτομα, τα νοικοκυριά, τις κοινωνικές ομάδες, τις επιχειρήσεις, τις περιφερειακές οικονομίες, τα κοινωνικο-οικολογικά συστήματα, τα κοινωνικο-τεχνολογικά συστήματα). Όλα αυτά σημαίνουν ότι τα προγράμματα διαχείρισης κινδύνων και καταστροφών (από την παγκόσμια μέχρι την τοπική κλίμακα) έχουν πιθανότητα να επιτύχουν μόνο αν αναγνωριστούν ως πολιτικά προτάγματα και ταυτόχρονα σχεδιαστούν ως συστημικά εγχειρήματα.