Από τον τεχνοφοβισμό στον τεχνοπολιτισμό

Abstract

In this chapter, we focus on public discourse about the internet that has constructed it as a cultural object and often as a pathology. We will focus in particular on the "dangers," such as addiction, sexual harassment and bullying, which in public opinion have come to be associated with the irrational use of the internet. <br/><br/>

Through ethnographic examples, we will show how discourse about technology does not, in fact, have to do with intrinsic characteristics of technology, but rather with social and political struggles over social visibility and participation in the public sphere, class identity and work, the borders between private and public, relations between generations, openness to the Other, access to knowledge and information, etc.<br/><br/>

In the final section, we consider several basic theories of technological mediation as a part of a critique of the technological determinism that underlies the technophobic/technophilic position. In this book, we insist on the use of compound words such as technosociality, technoculture, techopractices and technoscapes because we want to demonstrate in the most emphatic terms that technology can in no way be separated from social relations, cultural practices and historical experience, whether as an accessory/casing (device, software, application) or as a "representation" of the "real."

Σε αυτό το κεφάλαιο θα εστιάσουμε στη δημόσια ρητορική αναφορικά με το διαδίκτυο και τους Λόγους που το κατασκευάζουν ως πολιτισμικό αντικείμενο και, ενίοτε, ως παθολογία. Θα δώσουμε έμφαση στους κινδύνους, οι οποίοι στο επίπεδο της κοινής γνώμης έχουν συνδεθεί με την άλογη χρήση του διαδικτύου, όπως η παρανομία, ο εθισμός, η σεξουαλική παρενόχληση και ο εκφοβισμός. <br/><br/>

Μέσα από εθνογραφικά παραδείγματα αναδεικνύουμε ότι ο λόγος για την τεχνολογία δεν αφορά κάποια υποτιθέμενα εγγενή χαρακτηριστικά της τεχνολογίας αυτής καθεαυτής, αλλά θεμελιώδεις κοινωνικές και πολιτικές διαμάχες γύρω από την ορατότητα και τη συμμετοχή στη δημόσια σφαίρα, την εργασία και την ταξική ταυτότητα, τα όρια του ιδιωτικού και του δημόσιου, τις διαγενεακές σχέσεις, την αποδοχή του Άλλου, την πρόσβαση στη γνώση και την πληροφορία κ.ά. <br/><br/>

Στην τελευταία ενότητα του κεφαλαίου, θα εξετάσουμε ορισμένες βασικές θεωρίες της τεχνολογικής διαμεσολάβησης (mediation) ως μέρος κριτικής του τεχνολογικού ντετερμινισμού στον οποίο βασίζεται η τεχνοφοβική/τεχνολατρική θέση. Επιμένοντας στη χρήση των σύνθετων λέξεων όπως «τεχνοκοινωνικότητα», «τεχνοπολιτισμός», «τεχνοπρακτικές» και «τεχνοτοπία» στο σύγγραμμα, δηλώνουμε με εμφατικό τρόπο ότι η τεχνολογία δεν διαχωρίζεται επ’ουδενί από τις κοινωνικές σχέσεις, τις πολιτισμικές πρακτικές και την ιστορική εμπειρία, είτε ως εξάρτημα/κέλυφος (συσκευή, λογισμικό, εφαρμογή), είτε ως «αναπαράσταση» του «πραγματικού.»