Εθνικές και πολιτικο-οικονομικές κρίσεις στα χρόνια της Μεγάλης Ύφεσης (τέλη 19ου αι.): Αδιέξοδα και προοπτικές

Abstract

Με αφετηρία τις διακυμάνσεις της αλυτρωτικής πολιτικής και του μεγαλοϊδεατισμού πριν και μετά την προσάρτηση της Ηπειρο-Θεσσαλίας (1881), την ανάπτυξη των βαλκανικών εθνικιστικών κινημάτων και άλλα μικρότερης σημασίας ή διάρκειας ζητήματα (π.χ. η σφαγή του Δήλεσι), το κεφάλαιο αυτό εστιάζεται στα τέλη του 19ου αι. Αναλύει τα καίρια προβλήματα της ελληνικής οικονομίας την περίοδο αυτή (αγροτικό ζήτημα, χρηματιστηριακές κρίσεις, σταφιδική κρίση, Λαυρεωτικό ζήτημα και ‘μεταλλευτικός πυρετός’) σε συνάρτηση με τις διακυμάνσεις της παγκόσμιας παρατεταμένης οικονομικής κρίσης (Μεγάλη Ύφεση). Κεντρικός στόχος του κεφαλαίου είναι η ανάδειξη του ρόλου της ελληνικής κοινωνίας αφενός ως παθητικού αποδέκτη των συνεπειών μιας κρίσης και αφετέρου ως μιας δυναμικής κοινωνίας πολιτών, που αντιστέκεται ή αντιδρά και εν κατακλείδι επανοηματοδοτεί και αναπροσδιορίζει τη σχέση της με το εθνικό κράτος ανάλογα με τις συστημικές δυνατότητές ή αδυναμίες του.