Από τον ιουστινιάνειο Πανδέκτη στον Αστικό Κώδικα

Abstract

Η μελέτη του Πανδέκτη στη δυτική Ευρώπη. Η σχολή του Bartolus (τέλη 14ου αιώνα). Οι ανθρωπιστές, και η γερμανική Rezeption (υποδοχή) (15ος-16ος αιώνας). Η νέα χρήση του Πανδέκτη κατά τους 17ο-19ο αιώνα (usus modernus Pandectarum ). Στην Ανατολή η Άλωση αποτελεί το συμβατικό ορόσημο για τη γένεση του λεγόμενου μεταβυζαντινού δικαίου. Μέσα στο ίδιο πλαίσιο μεταβυζαντινό είναι και το δίκαιο των περιοχών που βρίσκονταν υπό άλλη κυριαρχία πλην της Οθωμανικής. Το δίκαιο αυτό παραμένει κατά περίπτωση σε ισχύ μέχρι και την εδαφική ολοκλήρωση του νεοελληνικού κράτους. Κεντρικό ρόλο στο δικαιϊκό σύστημα της περιόδου, ανεξάρτητα από τη δημιουργία νεώτερων πηγών εθιμικής κυρίως προέλευσης, παίζουν κυρίως βυζαντινά νομικά κείμενα, με αποτέλεσμα το ρωμαϊκό δίκαιο στην ευρύτερή του έννοια να είναι παρόν και στην Ανατολή.

The study of the Pandecta in Western Europe. The school of Bartolus (late 14th century). The humanists and the German Rezeption (reception) (15th-16th centuries). The new use of the Pandect during the 17th-19th centuries (usus modernus Pandectarum). In the East, the Fall of Constantinople is the conventional milestone for the genesis of so-called post-Byzantine law. The law of the regions that were under sovereignty other than Ottoman is also part of the same post-Byzantine context. This law remains in force, as appropriate, until the territorial integration of the modern Greek state. Regardless of the creation of newer sources of mainly customary origin, Byzantine legal texts played a central role in the legal system of the period, with the result that Roman law in its broadest sense was also present in the East.