Ταφονομικές αλλοιώσεις στον ανθρώπινο σκελετό

Abstract

Στο κεφάλαιο αυτό παρουσιάζονται οι μεταθανάτιες αλλοιώσεις που υπόκεινται τα οστά αρχαιολογικού ή δικαστικού ενδιαφέροντος κατά την έκθεσή τους στο περιβάλλον. Γίνεται αναφορά στην επίδραση που έχουν παράγοντες του ταφικού περιβάλλοντος στη σύσταση και στη μηχανική συμπεριφορά των οστών, αλλά και στη μεταποθετική μετακίνησή τους. Επίσης, παρουσιάζονται οι μεταθανάτιες αλλοιώσεις που παρατηρούνται σε οστά που εκτέθηκαν σε χερσαία ή υδάτινα περιβάλλοντα, καθώς και σε υψηλές θερμοκρασίες. Επιπλέον, γίνεται αναφορά στις οστικές αλλοιώσεις που επιφέρουν διάφοροι ζωικοί και φυτικοί οργανισμοί, αλλά και στα ίχνη που εγκαταλείπουν στα οστά ταφικές πρακτικές του παρελθόντος ή άλλες ανθρωπογενείς δραστηριότητες. Η ταφονομική μελέτη του σκελετικού υλικού μπορεί να προσδιορίσει εάν ευδιάκριτες μορφολογικές αλλοιώσεις είναι αποτέλεσμα διεργασιών που έλαβαν χώρα μετά τον θάνατο, αποκλείοντας έτσι την πιθανότητα να εκληφθούν λανθασμένα ως παθολογικές εξεργασίες ή περιθανάτιες κακώσεις.

This chapter presents the post-mortem changes that bones of archaeological or forensic origin undergo as a result of environmental exposure. Postmortem changes in bones exposed to severe temperatures water, or terrestrial environments are explored, as well as the effects of burial environment on mechanical behavior, composition, and postpositional mobility of bones. In addition, reference is made to the bone alterations that different animal and plant species have made to the bones, but also to the traces left on the bones by past burial practices or other anthropogenic activities. The taphonomic analysis of skeletal material can determine whether distinct morphological changes are the result of postmortem processes, avoiding misinterpretation as perimortem injuries or pathological lesions.