Σύγχρονες μέθοδοι και τεχνικές μελέτης παλαιοπαθολογικών αλλοιώσεων

Abstract

Το κεφάλαιο επικεντρώνεται στην διαφορική διάγνωση παλαιοπαθολογικών αλλοιώσεων που παρατηρούνται σε οστά αρχαιολογικής και ιατροδικαστικής προέλευσης. Παρουσιάζονται όλες οι νέες τεχνικές που μπορούν να εφαρμοστούν σε ανθρώπινο οστεολογικό υλικό για την καλύτερη περιγραφή και ανάλυση των παλαιοπαθολογικών αλλοιώσεων. Συγκεκριμένα γίνεται αναφορά σε ακτινολογικές, ιστολογικές, μικροσκοπικές και βιοχημικές μεθόδους και περιγράφονται πρωτόκολλα ανάλυσης. Τα τελευταία χρόνια έχει υπάρξει μια επανάσταση στις τεχνικές που βελτιώνουν την ακρίβεια της διάγνωσης. Η εφαρμογή τέτοιων μεθόδων στην παλαιοπαθολογία είναι απαραίτητη για μια πιο ακριβή περιγραφή και τεκμηρίωση. Μια σύντομη ιστορική αναδρομή καθώς και οι βασικές αρχές της κάθε μεθόδου θα παρουσιαστούν προκειμένου να προσφέρουν στους φοιτητές και τους ερευνητές τις θεμελιώδεις γνώσεις που απαιτούνται για τη χρήση τους. Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα μεταξύ των διαγνωστικών μεθόδων θα παρουσιαστούν εκτεταμένα.

The differential identification of paleopathological lesions seen in forensic and archaeological bones is the main topic of this chapter. To enhance the description and interpretation of paleopathological lesions, there is a comprehensive presentation of all novel techniques that are applicable to human osteological material. Specifically, methods for radiographic, histological, microscopic, and biochemical investigations are discussed, along with analytical procedures. The techniques for improving the accuracy of diagnoses have undergone a revolution in the last years. Paleopathology requires the application of such procedures in order to give a more accurate description and record. A brief historical overview and the principles of each method are discussed in order to provide students and researchers with the fundamental understanding required for their use. The pros and cons of the various diagnostic techniques are also covered in detail.