Τακτικές Τεχνοπολιτικών Μέσων

Abstract

Οι πρόσφατες εικαστικές κριτικές πρακτικές θέτουν νέα ερωτήματα γύρω από τα πλαίσια του συστήματος-τέχνη χωρίς να απευθύνονται προς αυτό αλλά τροφοδοτώντας τη δημιουργική δράση πέρα από τις δομές που το συγκροτούν. Οι νέες στάσεις από ατομικά ή συλλογικά πρόσωπα δημιουργών και οι νέες μέθοδοι και τακτικές που ακολουθούνται σήμερα, θέτουν ερωτήματα και υιοθετούν εναλλακτικές προσεγγίσεις, -σχετικά με τους δυνητικούς ενεργούς ρόλους του κοινωνικού περίγυρου ως προς την οργάνωση και ένταξη στην πραγματική ζωή της δημιουργικής διαδικασίας, όπως και ως προς τους τρόπους διανομής της εικαστικής δουλειάς. Το αντικείμενο του βιβλίου αφορά την διερεύνηση των διαλογικών πρακτικών στο γενικότερο περιβάλλον των τεχνών καθώς και των θεωρητικών αρχών και εννοιών πάνω στις οποίες δομούνται αυτές οι πρακτικές μεταβάλλοντας ουσιαστικά το κλασσικό περιεχόμενο των εικαστικών τεχνών. Οι διαλογικές πρακτικές αφορούν την επινόηση διαλογικών σχέσεων από τη σύντηξη με ευρύτερα πεδία της τέχνης που διατηρούν οριζόντια άρθρωση μη-ιεραρχικής δομής, πολυγλωσσίας, πολυφωνικότητας, ανοικτής πηγής και ανοικτού κώδικα, εισάγοντας νεότερες τακτικές (τακτικά μέσα) σε συνδυασμό με παλιότερες πρακτικές (ακτιβισμός, περφόρμανς, χάκερ, μπρικολάζ). Η ριζική αλλαγή στην οποία συνεισφέρουν οι διαλογικές πρακτικές είναι πως μετατοπίζουν το πεδίο των εικαστικών πρακτικών σε ενεργή ζωντανή διαδικασία συγκρότησης και διαχείρισης του συλλογικού πολιτισμού (κουλτούρας) με τη συμβολή και τη συμμετοχή σε κοινά πεδία εμπλεκόμενων μελών, επιτελώντας διαδικασίες και συμπεριφορές (λ.χ. αυτορρύθμιση, αυτοδιάθεση, διαμοιρασμός της πληροφορίας) σε ανεξάρτητα πλαίσια που δεν είναι αυτόνομα από τη ζωή, (λχ. συμπαραγωγή, διαμοιρασμός, ανοικτός κώδικας, διαχείριση, διανομή). Ο όρος διαλογικές τέχνες, γενικότερος, περιβάλλει τον δημοφιλή και διαδεδομένο όρο διαδραστικές τέχνες (τεχνολογίες και υβριδικές τέχνες) επεκτείνοντας το πεδίο δράσης ή ορισμού των διαλογικών τεχνών.

Recent art critical practices raise new questions around the framework of the art system. Individual or collective creators with new methods and tactics pose questions and adopt alternative approaches, regarding the potential active roles in social space, related to the uses of art and the creative process into real life, as well as, regarding the ways of distribution of the artwork. The book investigates dialogical practices in arts as well as the theoretical principles and concepts on which these practices are structured. Dialogic practices involve broader fields in art that maintain horizontal non-hierarchical articulation, polyglot, open source, introducing newer tactics and technologies (tactical media) in combination with older practices (like activism, performance, hacking, bricolage). The term dialogical arts, more generally, surrounds the popular and widespread term interactive arts (about technologies in new media and hybrid arts), expanding at the same time the fields and the related tactics, practices and politics in arts.