Υποδούλωση στον έρωτα (servitium amoris)

Abstract

Στο κεφάλαιο αυτό εξετάζεται ένα διάσημο μοτίβο της ρωμαϊκής ερωτικής ελεγείας, η υποδούλωση του ποιητή στον έρωτα της αγαπημένης του (servitium amoris). Στην αρχαία ελληνική ποίηση η γυναίκα συχνά εμφανίζεται ως σκλάβα του άντρα, στη ρωμαϊκή ερωτική ελεγεία οι ρόλοι αλλάζουν. Η γυναίκα στην ελεγεία είναι domina (κυρά, αφέντρα) και στους άνδρες επιβάλλονται συμπεριφορές που αρμόζουν σε δούλους (π.χ. αλυσίδες (έρωτα), βασανιστήρια (αγαπημένης)). Το μοτίβο αυτό συνιστά κατάφωρη ανατροπή των προδιαγεγραμμένων έμφυλων ρόλων στη σύγχρονη ρωμαϊκή κοινωνία. Επιχειρείται μια έμφυλη ανάγνωση της στρατηγικής που ακολουθούν οι ποιητές για την αναπαράσταση της δυναμικής των δύο φύλων, μέσα από την οποία τελικά προκύπτει πως εκείνο που προβληματοποιείται δεν είναι τόσο η γυναικεία κυριαρχία όσο η υποδούλωση των ανδρών. Η εξέταση κάθε ελεγείας διαρθρώνεται ως εξής: Εισαγωγικό σημείωμα, Κείμενο, Λεξιλόγιο, Μετάφραση, Σημειώσεις/Σχολιασμός.

This chapter examines a famous motif of Roman love elegy, the poet's enslavement to the love of his beloved (servitium amoris). In ancient Greek poetry, the woman often appears as the slave of the man; in Roman love elegy, the roles are reversed. The woman in the elegy is the domina (mistress), and men are subjected to behaviors fitting for slaves (e.g., chains of love, torture by the beloved). This motif constitutes a blatant subversion of the predetermined gender roles in contemporary Roman society. A gendered reading of the poets' strategies for representing the dynamics between the sexes is attempted, revealing that what is ultimately questioned is not so much female dominance as male subjugation. The analysis of each elegy is structured as follows: Introduction, Text, Vocabulary, Translation, Notes/Commentary.