Ο γαλλικός κλασικισμός και η ανάδυση ενός νέου κριτικού λόγου

Abstract

Ο γαλλικός κλασικισμός, με το αυστηρό κανονιστικό του πλαίσιο και οι διάφορες ερμηνείες που δέχτηκε η αριστοτελική ποιητική θα αποτελέσουν τον βασικό θεωρητικό άξονα του κεφαλαίου. Θα γίνει αναφορά στις νέες γαλλικές ποιητικές (βλ. Ποιητική τέχνη του Boileau) αλλά και στη Διαμάχη μεταξύ νέων και αρχαίων, που ανοίγει την αυλαία για το τέλος των ρυθμιστικών μοντέλων και την ανάδυση ενός νέου κριτικού λόγου για την λογοτεχνία και τις τέχνες γενικότερα. Παράλληλα, θα αναφερθούμε στο έντεχνο παραμύθι, που ως λογοτεχνικό είδος κερδίζει έδαφος την εποχή αυτή αλλά και στη διεύρυνση του μυθιστορηματικού είδους που αποκτά έναν πιο εσωτερικό και πιο σύγχρονο τρόπο αναπαράστασης, με ιδιαίτερη μνεία στο πρώτο μυθιστόρημα ανάλυσης ψυχικών τοπίων (Η Πριγκίπισσα ντε Κλεβ). Το κεφάλαιο θα κλείσει με αποσπάσματα από σχετικά θεωρητικά και λογοτεχνικά κείμενα και ασκήσεις εμβάθυνσης, σύνοψη και ενδεικτική βιβλιογραφία.