Η Αναγέννηση και η αναβίωση της ποιητικής: Δημιουργία και παράδοση

Abstract

Η ανακάλυψη της Ποιητικής του Αριστοτέλη και οι ερμηνείες που δέχονται στην ιταλική Αναγέννηση (Scaliger, Castelvetro), η έννοια της ποιητικής ως κανονιστικού μοντέλου, η επικράτηση του λόγιου θεάτρου κλασικιστικής προέλευσης, αλλά και τα νέα λογοτεχνικά είδη που αναπτύσσονται την εποχή αυτή (σονέτο, νουβέλα) αποτελούν τη βασική θεματική αυτού του κεφαλαίου. Αναφερόμαστε στην αναβίωση του έπους μέσω του ηρωικο-θρησκευτικού ποιήματος του Ariosto αλλά και στην ανάδυση νέων θεωρητικών μοντέλων στον κωδικοποιημένο λογοτεχνικό χώρο της εποχής. Το κεφάλαιο κλείνει με την παρουσίαση του δοκιμίου (Montaigne), μιας νέας γραμματειακής μορφής, και αναδυόμενων ρητορικών σχημάτων, όπως η ειρωνεία (Έρασμος), και συνοδεύεται από αποσπάσματα και ασκήσεις, σύνοψη και ενδεικτική βιβλιογραφία.

The discovery of Aristotle's Poetics and the interpretations it receives during the Italian Renaissance (Scaliger, Castelvetro), the concept of poetics as a normative model, the dominance of learned classical theater, and the new literary genres that develop during this period (sonnet, novella) form the main theme of this chapter. We refer to the revival of the epic through Ariosto's heroic-religious poem as well as the emergence of new theoretical models in the codified literary space of the time. The chapter concludes with the presentation of the essay (Montaigne), a new literary form, and emerging rhetorical figures, such as irony (Erasmus), and is accompanied by excerpts and exercises, a summary, and a selective bibliography.