Επίδραση του pH του θρεπτικού διαλύματος στην ανάπτυξη αρτιβλάστων αγγουριού (Cucumis sativus) σε υδροπονικές καλλιέργειες

Abstract

Η συγκέντρωση των ιόντων Η+ στο έδαφος είναι ένας σημαντικός περιβαλλοντικός παράγοντας που μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη των φυτών. Το pH του εδάφους επηρεάζει τη διαλυτότητα των θρεπτικών στοιχείων στο εδαφικό διάλυμα. Σε σχετικά χαμηλές τιμές pH τα ανθρακικά, θειϊκά και φωσφορικά άλατα είναι περισσότερο ευδιάλυτα στο εδαφικό διάλυμα σε σύγκριση με υψηλές τιμές pH. Επί πλέον, σε υψηλές τιμές pH ορισμένα θρεπτικά στοιχεία, όπως ο σίδηρος, ο ψευδάργυρος, ο χαλκός και το μαγγάνιο σχηματίζουν δυσδιάλυτα υδροξείδια. H αύξηση της διαλυτότητας των θρεπτικών στοιχείων διευκολύνει την απορρόφησή τους από τη ρίζα. Γενικά η αύξηση των ριζών ευνοείται σε ελαφρώς όξινα pH (5,5 έως 6,5). Τα διάφορα φυτικά είδη αναπτύσσονται σε ένα εύρος τιμών pH από 3 έως 9. Οι ακραίες τιμές συνιστούν παράγοντα καταπόνησης για ορισμένα φυτικά είδη, ενώ άλλα έχουν αναπτύξει μηχανισμούς προσαρμογής.

Soil pH affects the solubility of nutrients in the soil solution. At relatively low pH values, carbonates, sulfates, and phosphates are more readily soluble in soil solution compared to high pH values. Increasing the solubility of nutrients in soil or substrate facilitates their absorption by the root system.