Βυζάντιο και Οθωμανοί, 1300 - 1402

Abstract

Η άνοδος των Οθωμανών, από την εμφάνισή τους μέχρι το επίτευγμά τους να συγκροτήσουν μια αυτοκρατορία στα Βαλκάνια και στη Μικρά Ασία κατά τον 14ο αιώνα, συνιστά τη βασική παράμετρο της βυζαντινής ιστορίας κατά την ίδια περίοδο, αλλά και μέχρι το οριστικό τέλος της το 1453. Ιδίως από τα μέσα του 14ου αιώνα και εξής, αφότου οι Οθωμανοί εξασφάλισαν προγεφύρωμα στη Θράκη (Καλλίπολη, 1354) και ξεκίνησαν τις κατακτήσεις τους στα βαλκανικά εδάφη, η ανάπτυξή τους επιφέρει τη συνεχή αποδυνάμωση του βυζαντινού κράτους και συνιστά τον καταλύτη για την επίδραση όλων των άλλων καθοριστικών παραμέτρων της βυζαντινής ιστορίας από τότε και έπειτα. Στόχος του παρόντος συγγράμματος είναι η συνολική εξέταση των σχέσεων μεταξύ του Βυζαντίου και των Οθωμανών, καθώς και της επίδρασης του οθωμανικού παράγοντα στην εξέλιξη της βυζαντινής ιστορίας, από τις απαρχές τους, όταν πρωτοεμφανίζονται οι ακόλουθοι του Οσμάν στη Βιθυνία ως επιδρομείς, μέχρι το έτος ορόσημο 1402. Η διερεύνηση αυτή πραγματοποιείται σε μεγαλύτερη έκταση και βάθος από όσο έχει ως τώρα συντελεστεί στην προϋπάρχουσα βιβλιογραφία. Η συμβολή της έγκειται όχι μόνο στην πιο ενδελεχή εξέταση, αλλά και στην κριτική συζήτηση πολλών επιμέρους ζητημάτων που προκύπτουν κατά την ανάπτυξη του θέματος και στην κατά περιπτώσεις ερμηνεία ή επανερμηνεία των δεδομένων.

The rise of the Ottomans, from their emergence to their establishing their empire in the Balkans and Asia Minor during the 14th century, can be identified as the major condition of Byzantine history at the same period. Especially since they established their bridgehead in Thrace (mid 14th century) and began their Balkan conquests, their progress brought the continuous weakening of the Byzantine state and became a catalyst for all other major developments in Byzantine history since. The present study aims at a full investigation of the relations between Byzantium and the Ottomans, as well as to the effect of the Ottoman factor to the Byzantine historical developments, up to the landmark year 1402. This study also aims at a broader and deeper examination of the subject as compared with the previous bibliography. Its contribution lies not only to the more detailed coverage of the subject, but also to the critical approach of many special topics of those encountered as the study deploys.