Αντιρατσιστική εκπαίδευση

Abstract

Οι μεταναστευτικές κινήσεις στο εσωτερικό των χωρών υποδοχής προκαλούν σε πολλούς πολίτες αβεβαιότητα και αγανάκτηση. Αφήνουν να εμφανιστούν αισθήματα απειλής και συγκεχυμένου φόβου. Πολλοί από τους ντόπιους αντιλαμβάνονται τις δημογραφικές αλλαγές ως απειλή και αντιδρούν με εχθρότητα, μίσος, φόβο και βία κατά του «ξένου». Περιπτώσεις μορφών βίας είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου ενός καθημερινού ρατσισμού. Ο ρατσισμός ως κοσμοθεωρία εκκινεί από τη βασική αρχή ότι οι φυλές και τα έθνη αποτελούν μονάδες με διαφορετικά μεταξύ τους χαρακτηριστικά και ξεχωριστές δυνατότητες ανάπτυξης σε όλους τους τομείς της ζωής. Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, οι πολιτισμοί που εμφανίστηκαν στη Γη υπήρξαν προϊόν ιδιαίτερων λαών συγκεκριμένης φυλής και καταστράφηκαν όταν οι λαοί αυτοί υποτάχθηκαν σε αλλόφυλους λαούς ή αναμείχθηκαν με άλλους λαούς. Γι’ αυτόν τον λόγο η ιστορία της ανθρωπότητας περιγράφεται και ερμηνεύεται μόνο ως ιστορία της άνισης ανάπτυξης κάθε φυλής χωριστά και ως σύγκρουση των φυλών μεταξύ τους. Είναι σημαντικό για την αντιμετώπιση των καθημερινών μορφών αποκλεισμού να καταστεί ορατή η «λανθάνουσα» εμπλοκή κάθε μέλους της κοινωνίας μας σε μια ιστορία της αποικιοκρατίας, του ρατσισμού, του ναζισμού και της ευρωπαϊκής «ανωτερότητας». Η αντιρατσιστική παιδαγωγική δεν επιδιώκει την εξάλειψη των επιφανειακών συμπτωμάτων, αλλά έχει να κάνει με τις αιτίες και τις ρίζες του ρατσισμού. Αντιρατσιστική εκπαίδευση δεν είναι δυνατή χωρίς την πρόσβαση στη συστημική φύση της ρατσιστικής βίας. Στόχος εκπαιδευτικών προσπαθειών δεν μπορεί να είναι η καταστολή της ατομικής συμπεριφοράς ή η βελτίωσή της, αλλά η απόκτηση γνώσεων σχετικά με τους μηχανισμούς του αποκλεισμού και η αλλαγή τους.

Migrant movements within host countries cause uncertainty and resentment among many citizens. They give rise to feelings of threat and confused fear. Many locals perceive demographic change as a threat and react with hostility, hatred, fear, and violence towards “foreigners.” Incidents of violence are only the tip of the iceberg of everyday racism. Racism as a worldview starts from the basic principle that races and nations are units with different characteristics and distinct potential for development in all areas of life. According to this theory, the civilizations that emerged on Earth were the product of particular peoples of a specific race and were destroyed when these peoples were subjugated by peoples of other races or mixed with other peoples. For this reason, the history of humanity is described and interpreted solely as the history of the unequal development of each race separately and as a conflict between races. In order to combat everyday forms of exclusion, it is important to make visible the “latent” involvement of every member of our society in a history of colonialism, racism, Nazism, and European “superiority.” Anti-racist education does not seek to eliminate superficial symptoms, but addresses the causes and roots of racism. Anti-racist education is not possible without access to the systemic nature of racist violence. The goal of educational efforts cannot be to suppress or improve individual behavior, but to gain knowledge about the mechanisms of exclusion and to change them.